Ebrar Sitesi enkazında bulunamayan çocuk Elazığ'da çıktı!

Kahramanmaraş’ta 6 Şubat 2023'teki depremde yıkılan Ebrar Sitesi'nde, Kılınç ailesinin en küçük üyesi Alya Kılınç'a bir yılı aşkın süredir ulaşılamıyordu.

Ebrar Sitesi Z Blok'ta yaşayan Piyade Uzman Çavuş Serdar Kılınç, eşi ve 5 yaşındaki büyük kızları Azra depremde hayatını kaybetmişti. Üç kişinin cenazesi depremden sonra defnedilirken, 2,5 yaşındaki Alya Kılınç'ın cenazesi ise bulunamamıştı.

Gazete Duvar’ın haberine göre; aileye üç gün önce verilen haberle, cenazenin Elazığ'da bulunduğu ortaya çıktı. Kayıp Alya Kılınç'ın cenazesinin, aynı binada oturan ve hayatını kaybeden başka bir ailenin akrabaları tarafından yanlışlıkla alındığı tespit edildi.

DNA eşleşmesi sonucunda savcılığa çağrılan Alya Kılınç'ın halası Fatma Kılınç, yaşananları şöyle anlattı:

ELAZIĞLI AİLE KENDİ ÇOCUKLARI SANMIŞ…

"Kızımız kardeşimle beraber depremden 10 gün sonra çıkartılmış. Kardeşimgil aynı gün içinde çıkıyor cenazeleri üniversite hastanesinde 3 gün orada morgda bekletiliyor. Oradan Elazığlı bir aile, o aile de benim kardeşimle birlikte Ebrar Sitesi Z Blok'ta oturan bir aile. Onlar da tüm ailesini kaybetmişler, yeğenimi alıyorlar ve Elazığ'da defnediyorlar.

Biz öylece yeğenimi bulduk DNA eşleşmesiyle. DNA işlemlerinde zaten sürekli savcılıkla görüşmemiz vardı, haftada bir kere gidilip geliniyordu. Savcılıktan arandık, 'Yarın bir uğrayın, galiba bulundu' diye... Zaten bizim artık hiç ümidimiz kalmamıştı. 'Ya molozlar arasında gitti ya da biri götürdüyse zaten imkanı yok bulamayız' demiştik. Denildiği gibi de biri götürmüş. Orada garip olan şu ki, Elazığlı ailenin ölen çocuğu 8 yaşında, bayağı büyük bir çocuk. Benim yeğenim ise 2,5 yaşında, küçük, minyon tipli bir çocuktu. Nasıl karıştırıyorsunuz, nasıl alıp götürüyorsunuz? Yani öyle karışıklıklar olmuş ki, öbür kayıplar da böyle gittiyse vah diyorum ben."

BABAANNE KILINÇ: OĞLUMU YENİ GÖMMÜŞ GİBİ OLDUM

Alya Kılınç'ın babaannesi Zekiye Kılınç, cenazenin bulunmasının ardından şöyle konuştu:

"Hem mutluyum hem üzgünüm. Oğlumu yeni gömmüş gibi oldum. Allah'a şükür yanına yatırdım kızını, bu yüzden mutluyum. Ama umutlarım birden kesildi. Çok üzgünüm. Torunumu da buldum. Allah'a şükür, darısı öteki kayıpların başına. Allah'ım onları da mutlu etsin etsin, kayıplarını buldursun.

O kız çocuğun cenazesi geldi. Oğlumu çağırdık, 'Kalk miniğin geldi' diye... Onu 'minik' diye severdi. 'Benim miniğimdir' derdi ona. Kalk miniğin geldi, niye kalmıyorsun? Umutlarım kesildi.

Ne yapayım? Allah'tan geldi diyorum. Sabrediyorum. Acısı çok fazla yakıyor... Ben gecelerde uykuyu yitirdim. Gecelerde kalkıp kalkıp hem ağlıyordum, hem çağırıyordum 'kızım neredesin' diye. Gerçekten hem ağlıyordum, hem çağırıyordum. Allah'a şükür geldi buldu. Ne yapalım kader böyleymiş?"