Bugün mübarek Cuma günü !
Selamünaleyküm hey millet ! der gibi, cep telefonundan mesaj üstüne mesaj geliyor..
Bu atılan mesajlarımda samimi ve doğru bulmuyorum..
Bir defa telefon açarak halımı hatırımı sormayan, yada evime iş yerime gelip , nasılsın demeyen yıllardır yüzünü görmediğim bir tanıdıktan Cuma mesajı geliyor ! ne kadar anlamı var ? ne kadar ? samimiyet var !
Bugün iki kişi bir araya gelip konuşamıyor !..
Toplumun her ferdi, elindeki telefon ile kendi sanal alemine takılıyor..
Kim ? resim paylaşmış, kim ? nerede ? yemek yemiş.. bunları takip ediyor..
Doğum günü pasta resimleri, gezi resimleri, yemek resimleri ve benzeri resimler..
Resim paylaş : Bakan anlar , İki kelime konuşamaz olduk Türkçemizi unutuyoruz..
Kocaman Kahramanmaraş gibi büyük bir şehirde herkes yalınız !
Bizde yalınız kaldık yalınız yaşıyoruz..!
Bir gün sokaklara çıkıp bağırmak istiyorum: “ Hey insanlar cep telefonları ve interneti kapatın” diye
Kocaman şehirde yalınız kaldık, bir dostumuz yok !
Candan bir arkadaşımız yok !
Herkes her geçen gün yalnızlığın pençesine düşmeye başladı..
Hey arkadaşlar neredesiniz !
Bağırmak istiyorum, neredesiniz diye !
Bir gün böyle biri yapar da : ağzı çıktığı kadar bağırarak sokaklarda koşarsa toplum belki ona deli diyecek ama o günler yaklaştığını his ediyorum..
Selam vermeyi unuttuk, bir birimizi arayıp sormuyoruz..
Birileri deli gibi bağırmasın diye sanıyorum: Mehmet Sabancı insanları bir araya getirerek güzel dostlarla sohbet edip ekmeğini paylaşıyor..
Mehmet Sabancı bugün değil, bunu 5 yıldan beri yapıyor..
Güzel dostları bir araya getiriyor ama : Maraş’a bir Mehmet Sabancı yetmez 100 olmalı, bin olmalı.. on bin olmalı..
Önceki gün Katiphan da : Müftümüz Celal Sürgeç , Yusuf Akarca, Arif Gümüşoluk, ilk gözüme çarpan eski dostlar oldu, yeni kuşak Semih Yancar ve ismini bilmediğim üç beş genç kardeşimiz, ile bir dönemin ANAP yönetimi ile genç kuşağı bir araya getiren Mehmet Sabancı gerçekten bir güzel insan !..
Sayın Mehmet Sabancı : Bir hafta öncesinden arayarak : Çarşamba günü Katiphan da dostlarla bir araya geleceğini söyledi. Çarşamba günü Sabah’tan tekrar aradı, ama acil çıkan toplantı sebebi ile yemek bölümüne değil ama ayak üstü çay içme ve hoş sohbet bölümünün bir bölümüne katıldım..
Şöyle bir baktım: 1985 sonrası ANAP Kahramanmaraş il yönetiminde görev alan o günün siyasileri , Mehmet Sabancı yönetiminde görev alan dostları ki , bunun yanına gençleri de monta ederek gönül sohbet köprüsü kurmuş..
Bir birimizi unuttuğumuz bugün bize yalnız olmadığımızı gösterdi..
Yaklaşık beş yıldan beri ayda bir defa dostlarına bir akşam yemeği vererek, çok değil 30-35 kişiyi bir araya getiren, gönül sohbeti yapan Mehmet Sabancı: ekmeğini paylaşırken, “ Siyasi ve Ticari “ bir toplantı değil, Allah rızası için bir birimizi sevme toplantısı, gönül sofrası toplantısı olduğunu söyleyerek dostları ile hasret gideriyor..
Türkiye ve Kahramanmaraşlı mahalle kültürünü kaybetti..
Gönültaşlarını kaybetti, sohbeti kaybetti.. insanlığımız bitmek üzere..
Okumayan- Yazmaya dan uzak, okuyanı dinlemeyen tarifi mümkün olmayan bir neslin ortaya çıktığı, buna dur demek için bugünde Mehmet Sabancı gerçekten büyük bir öz veri ile yeni bir harekette imza atıyor..
Allah aşkına biz konuşmayı unuttuk, Sayın Mehmet Sabancı bize bunu hatırlatıyor..
Belki de şunu demek gerekiyor: 1985 ‘lerin sloganı ile “Arkadaşımız Mehmet Sabancı, değerleri yabancı” kelimesi banasını burada buluyor..
Maksat: Toplantı konusu , Yemek içmek değil, çay içeceğiz diye de bir şey yok, belediye gazozu ile bile olsa dostlar bir araya gelerek sohbet ede bilsek ne güzel olur ..
Çay – Kahve bahane, gönül sohbet ister ! diyerek bir dostumuzu araya biliyor muyuz ?..
Güzel İnsan Mehmet Sabancı’ya teşekkür ediyorum, bizleri güzel dostlarla bir araya getirdi.. bugün sohbeti kaçırdım inşallah bundan sonraki ne katılır daha farklı duygularımı sizlerle paylaşırım..
İyi günler..