İyi insanları tanımlarken, “Bir karıncayı bile incitmez.” sözü dilimizden düşmez. Hiçbir canlıya zarar vermeyen, nezdimizde iyi insandır…
Ben, bu konuyu şimdilik dostumuz köpeklerle sınırlı tutacağım.
Bugünlerde, internette dost köpeklerle güzel paylaşımlar yapılıyor. Yeni doğmuş bir kuzuyu kucaklamış köpeği görünce sevgi dolar bakışımız. Aynı şekilde bir bebeğe sarılmış ona bakıcılık yapan, koruyan köpeği biz de kucaklayıvermek isteriz. Annesi ölmüş yavru kedileri emziren köpek içimizi ısıtır. Anne sevgisinin sadece insanla sınırlı olmadığına tanık oluruz. Çocukları yılandan, çıyandan korumalarını takdirle karşılarız. Çocukları boğulmaktan kurtaranlara ne demeli? Tehlikelerden insanları, havlayarak uyaranları, ormanda yolunu kaybetmişlere yol gösterenleri, tek başına ıssız bir yerde yardıma muhtaç insanlara yardım çağıranları nereye koymalıyız. Evimizi, bağımızı, bahçemizi onlara emanet ederiz. Polis köpeklerinin, inanılmaz yardımlarını unutabilir miyiz? Yakınlarda yaşadığımız depremde, arama kurtarma ekipleriyle ne çok can kurtardıklarını gözyaşlarıyla izlemedik mi? Göçük altında kalan sahiplerinin yerini gösterenleri, molozların arasında sahibinin elini tutup ona moral olanı, unutabilir miyiz? Hastanede yatan sahibinin yanından ayrılmayanları… Ölen sahiplerinin mezarının üstünde yatan vefalıları…
Unutmalı ve cezalandırmalı mıyız?
Köpek bakışının muhteşemliği hiç dikkatinizi çekti mi? Neler anlattıklarına hiç kafa yordunuz mu? Köpek sahipleri o bakışları çok iyi bilirler.
“Bir bakış bir bakışa neler anlatır,
Bir bakış, bir aşığı senelerce ağlatır.”
Bakışlar çok şey anlatır. Yalan söylemez, söyleyemez…Yolda sahipsiz bir köpekle bakışlarınız karşılaşıp bir derinlik kazanmışsa, sizi takip ederler, siz onu sahiplenmediyseniz bile o sizi sahiplenmiştir. Zor kurtulursunuz takibinden.
Bakışlarıyla, sahibinden, yemek ister, dışarıya çıkarılmayı, yürüyüşe götürülmeyi ister, sevilip okşanmayı ister, oyun ister… Karşılığında size aşkla bağlanır ve sever…
Sahi, nasıl bir insan o bakışları görüp de ona zehir verebilir?
Sahi, nasıl bir insan onları poşete koyup ağaç dallarına sıra sıra asabilir?
Sahi, bazıları, nasıl bu kadar kötü olabilir? Kötülüğü seçebilir?
Gelecek yazımda, dünyaya nam salmış kahraman köpekleri anlatmak istiyorum.
Yüreklere iyilik ve sevgiler dolması dileğiyle…