Bayramı bayram gibi yaşayan gönül erlerine, alperenlere, isimsiz kahramanlara, karşılıksız fedakarlık yapanlara, yetimleri, fakirleri sevindirenlere selam olsun…
Bayram; tatil günü değildir.
Bayram; muhabbet, sevgi, hoşgörü, sıla-ı rahim, garibe gurabaya bakma günüdür.
Burnumun direği sızlayarak bu bayram yazısını yazıyorum. Etrafımda gözleri pırıl pırıl parıldayan ama boynu bükük bir bayramlık elbise alamayan çocukları gördüm. Görüyorum. Görmeye de devam edeceğim.
Allah’a yalvarırken; “Ya Rabbim bana servet verdiğinde o servetten fakir fukaraya, dula yetime, zora düşmüş bir dostuma yardım edemeyeceksem, dostlarımın sevinmelerine katkı veremeyeceksem, ben o serveti istemiyorum, verme bana diye” dua ederim.
51 yıllık bir ömür geride kaldı. Hayat defterimizin ne zaman dürüleceğini, içecek suyumuzun ne zaman kesileceğini bilmiyorum. Sırça köşkleri hiç sevemedim. Çünkü büyük bir ev amma içinde insan yok.
İnsanın olmadığı, insanlığın yaşanmadığı saraylarda yaşamış olsak bile ne işe yarayacak ki? Sevginin, merhametin, onurlu bir yaşamın olmadığı, Karun kadar servetin olsa ne yazar? Adam olmadıktan sonra. Adam olan adam gibi yaşayanlara selam olsun.
**
Sabah evden çıktım. Mahallede sürekli gözetlediğim komşularım var. Ayak üstü onların hallerini sordum sevindiler, mutlu oldular. Hani hatırlanmak var ya işte öyle bir şey…
Bu gün hem Cuma hem de Arefe günü. Mezarlığa uğradım. Rahmetli Anam ve Babamla görüştüm. Konuştum onlarla. Kim demiş, ölüler duymaz ve ses vermez diye? Önemli olan o ruhani havayı alabilmek. İşte onu yakaladığınızda ölüler sizi duyar ve size tepki verirler. Bu tepkiler mezarı üzerinde olan bir çiçeğin yapraklarını kımıldatması gibi. Tabii bunu anlayacak ruh dünyanız var ise? Yüreği taş kesmiş, sevgi mahrumu, Allah korkusu bilmeyen insanlar için mezarlıklar ölülerle doludur.
Dostlarımın yakınları var orada yatan. O dostlarımın Anne ve Babalarının mezarını ziyaret ettim.
Genç yaşta kaybettiğimiz adam gibi adam eğer bu gün yaşıyor olsaydı bu kentin ağabeyi olacak, her zaman yürekli olan bu güzel insanı ziyaret etmemek olmazdı. Adı gibi AK olan bu yiğit insan nur içinde yat. Seni unutmuyoruz.
**
Değerli dostumuz, büyüğümüz, her sohbetinde yeni bir şey öğrendiğim Sanayici Şahin Balcıoğlu, yüreği sevgi dolu olmasının yanı sıra fedakar biridir. “olan olmayanla paylaşmalı” sözü benim kulağıma küpe olmuştur.
İnsanlara “tebessüm etmenin sadaka yerine geçtiği” yüce dinimiz, akrabaya, komşuya, fakire, fukaraya yardım etmeyi emreder.
Yarın Kurban Bayramı;
İmkanları ölçüsünde yardım eden, yüzündeki tebessümüyle karşısındakini mutlu etmeye çalışan, gönül erleri, alperenler, hayırseverler, bir yetimi sevindiren, bir ihtiyarı ziyaret eden, sıla-ı rahim sorumluluğu içinde davrananlar,
Bayramınız bayram gibi olsun. Bayram mutluluğu ve sevinci ruhunuzda ve bedeninizde karşılık bulsun.
Mutlu ve umutlu bayramlar diliyorum!...