1973 lü yıllarda Ortaokul dönemimizde unutamadığımız hocalarımızdan biriydi İbrahim Yılmazoğlu. Maraş Merkez Orta Okulunda fen bilgisi derslerini onun sayesinde sevmiştik. Laboratuarda ders işlemeyi, kitapta anlatılan konuları deneylerle tecrübe etmeyi onun derslerinde görmüştük. İşini ciddiye alan, disiplinli dik duruşuyla tam bir öğretmendi. Gerçeği söylemek gerekirse korktuğumuz, çekindiğimiz hocalarımızdandı.
Aradan yıllar geçti. Tahsilimizi tamamladık. iş hayatına atıldık. Kültürel konularda bir şeyler karalamaya çalıştık. Hocamızla zaman zaman karşılaştığımız anlar oldu. Sohbet konumuz çoğu zaman kitap olmuştu. Zira hocamız kaleme aldığım romanlarımın tamamını okumuş ve tebrik teşekkürden sonra kitaplarımın değerlendirmelerini de yapmıştı. Elbette eski bir öğrencisi olarak hocamdan iltifat görmem beni çok mutlu etti. Anladım ki hocamız iyi bir eğitimci olduğu kadar iyi bir okuyucu ve iyi bir kitap tahlilcisiymiş de.
Geçtiğimiz günlerde Büyükşehir Belediyesinin bir etkinlik davetiyesini aldım. Davetiyenin üzerinde “Berhan ve İbrahim H. YILMAZOĞLU çiftinin Yağlı Boya Resim sergisi” yazıyordu. Hocamızın iyi bir eğitimci, iyi bir kitap okuyucusu ve eleştirmeni olduğunu biliyordum da ancak iyi bir ressam olduğunu bu davete gittiğimde anladım.
Ve yine anladım ki hocamız emekli olduktan sonra boş durmamış. Değerli eşleri Berhan hanımla birlikte zamanlarını boşa harcamamış. Birlikte Büyükşehir Belediyesinin resim kurslarına giderek kendilerini resim alanında geliştirmişler. Yağlı boya ile 10 yıldan beri tuvallere öyle muhteşem tablolar nakşetmişler ki; Sergiyi dolaşırken kendinizi bir an Kahramanmaraş’ın yaylalarında, kır bahçelerinde hissediyorsunuz. Su şırıltıları arasında, renk renk çiçeklerin, lalelerin, güllerin kokusunu duya duya, çağlayanların süzüldüğü derelerden geçerek, Yeşil göz’e geliyor, berrak sularında serinliyorsunuz. Maraş Gül’llerinin güzelliğini seyrederek, tarhana seren genç kızların heyecanını görüyorsunuz. Anadolu coğrafyasında, Bodrum’da, Antalya’da, İstanbul’da dolaşıyor, oradaki güzelliklerini içinize bir nefes gibi çekiyorsunuz. Sergiyi dolaştıktan sonra öyle bir hafifliyorsunuz ki böyle bir güzelliği bizlerle buluşturduğu için hocalarımıza teşekkür etmekten başka bir söz hatırınıza bile gelmiyor.
Açılış günü sergiyi gezmeye geldiğimde İbrahim Yılmazoğlu hocam tabloları ayrı ayrı anlattı. Burada dikkatimi çeken hususlarda biri de şu oldu. Sergilenen eserlerde tuvale yansıyan san’at ve estetik kadar, tabloların adının yazıldığı levhalardaki özlü sözlerdi. Hocamız resim sanatıyla ilgili o kadar güzel sözler kaleme almıştı ki; o sözler, tabloların güzelliği bütünlüyor gibi bir esere zenginlik katmıştı. Aşağıda bunlardan bir kaçını paylaşmak istedim:
Resimle uğraşan erdemli olmalı, eleştirileri iyi niyetle kabullenmelidir.
Resim çalışmalarında izlenecek iki yolumuz vardır. Birincisi yolda isteklerimiz, ikinci yolda renklerdeki gizemlerin uyumunu ve fırçaların hareket yeteneğini öğrenmemizdir.
Ressamlar yüzlerinigüneşe döndüklerinde gölgeler hep arkalarında kalır…
Resim çalışmalarımızda yaşamanın geride bıraktıkları değil, yaşama dair ideallerimiz bizi daha çok etkilemeli.
Tuvali şekillendiren fırçanın gücü değil, renklerin tuvaldeki dansıdır.
Hocalarımızın esas mesleğinin ressam olmadıklarını biliyoruz.Ancak gittikleri kurslarda kendilerini resim sanatında geliştirmişler. İlgi ve sevgi alanları olarak gördükleri emeklerini bu sergide bizlerle paylaşmak istemişler. Hocalarımla yaptığım görüşmede kendilerini şu ifadelerle anlattılar:
“Bizler ressam ya da sanatçı değiliz. Sadece yeteneklerimizi zaman kavramında değerlendirmeyi düşünen sanatı seven kursiyerleriz. 10 yıllık zaman zarfında çalıştığımız 45-50 tuvalin ancak 42 tanesini burada sergiledik. Çalışmalarımızda; fotoğraf çekimi, grafik, tablo, lavi ve desen çalışmalarındaki gözlemlerimizi boya ve fırçalarla tuvallerimize aktardık. Yeni yorumlarla kendimize özgü çalışmaları denemeye çalıştık.
Tuvallerimizdeki konular Kahramanmaraş’ın turistik değerleri, coğrafi işaretleri, İstanbul, bodrum, Antalya gibi turizm ortamlarında görselleri konu olarak seçtik. Ayrıca yaptığımız fotoğraf çekimi çalışmalarından esinlenerek özgün çalışmalar ve hayal gücü çalışmalarını da denemeye çalıştık.
Sergi açma konusunda kurs öğretmenlerimiz ve sanatseverler bizleri yüreklendirip teşvik ettiler. Belediye Kültür Daire Başkanlığı da bu konuda desteklerini esirgemediler.
Resim çevremizdeki her şeyi tüm canlı–cansız varlıkları yoktan var eden Allah’ımızın (c.c.)yüce ve eşsiz sanatıdır. Bizler onun sadece gözlemcileriyiz. Ve aslını kopya çekmekle yetiniyoruz. Resimlerdeki oluşumlar sanatseverlerin ya da sanatçıların gözlemledikleri sınırlı yani aslına benzetilen görüş, seziş ve düşüncelerdir.
Sanatseverin görüş ve sezişi ortak düşüncelere dönüştüğünde kişiliklerde farklı davranışları da oluşturur. Kişiliklerdeki ayrıntılar farklı bakışlar üslupların gelişmesine neden olurlar. Biz de tuvallerimizi önce çizdik ve sonra özenle boyadık. Sonuçta sizlerle ve yaptıklarımızla buluştuk. Bizleri hobi severler olarak izleyiniz.”
Değerli hocalarımızın mütevazı ifadelerinde her ne kadar kendilerini bu alanda bir hobi sever olarak görseler de tuvale yansıyan eserler öyle demiyordu. Gerçekten her biri birer sanat şaheseri gibiydi. ellerine ve emeklerine sağlık olsun diyoruz.
Sergi, NFK Kültür Merkezinde 6 Ocak 2022 tarihinden itibaren izleyicileriyle buluşmaya devam ediyor. Sanatsever Kahramanmaraşlıların da bu güzel sergiyi kaçırmayacaklarını umuyoruz.
Bu vesileyle Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyemize, Kültür Dairesi Başkanlığımıza, Kamek kurs hocalarımıza, özellikle serginin sanat danışmanı Ahmet Akkurt’a sanat ve sanata katkılarından dolayı teşekkür ediyor, Berhan ve İbrahim H. Yılmazoğlu hocalarıma Allah’tan sağlıklı, hayırlı, uzun ömürler diliyorum.
Selam ve sevgilerle.