Hafta sonu Ak Parti İl Başkanlığı’nın organize ettiği “Gönül Köprüsü Projesi” çerçevesinde Bingöl’deydik. Biz, il teşkilat üyeleri ile birlikte karadan yola revan olurken iki özel jet havalandı Kahramanmaraş’tan.
Başbakan Yardımcısı Veysi Kaynak, Milletvekilleri, İl Başkanı, Vali ve İşadamları’nı taşıyan…
***
Ne garip değil mi?
“24 saat içinde 24 şehit” verdiğimiz gün, teröre inat, terörün hem beslendiği, hem kol gezdiği ve hem de mağduru(!!) olduğu topraklara; devletinin her zaman yanında olmuş ve adını tarihe “Kahraman” olarak yazdırmış bir şehirden “gönül köprüsü” olmak için yola çıkıyorduk.
(“Terörün beslendiği” derken sırf Bingöl’ü kastetmiyorum tabiî ki…)
Yol boyunca hep şunu düşündüm:
Sahi terör neden sadece Doğu ve Güneydoğu’da var?
Hele bizim, Kahramanmaraş olarak Akdeniz Bölgesi’nde bile göremediğimiz bölünmüş yolların oralara çoktan yapılması bu düşüncemi katmerlendirdi.
Hayıflandım.
Öyle ya...
Yolsa yol, havaalanıysa havaalanı, hastaneyse hastane, yatırımsa yatırım… Ülkenin batısındaki bir vatandaş neye sahipse doğusundaki de aynısına; hatta fazlasına sahip! Kaçak elektrik paralarını ödediğimiz de “caba”sı.
Peki bu “nankörlük” niye?
Ne istiyorsunuz daha devletten? Batının bile birçok yerinde götürülmeyen bu hizmete rağmen siz nasıl oluyor da teröre destek olabiliyorsunuz?
Hele, 2002 sonrası Ak Parti’nin gelmesi ile birlikte devletin sıcak ve şefkatli kollarının oraları daha sımsıkı sarmasından sonra ne kaldı eksiğiniz?
Nasıl oluyor da devletin sizler için yaptığı o güzelim yolların altına bombalar döşeyip devletin askerini-polisini şehit edebiliyorsunuz?
Hadi daha iyimser olayım;
Bu ihanet gerçekleşirken göz yumuyorsunuz?
Sakın “yalan” demeyin. Yerleşim yerlerinin hemen yanı başında yolara döşenen EYP’leri unutmadık!
Ben kendi adıma hakkımı helal etmiyorum. Hatta “hesap günü” iki elim teröre açıkça tavır koy(a)mayıp “taban” sağlayan özellikle “alnı secdeli” Kürt kardeşlerimin yakasında olacak.
***
Bu düşüncelerle etrafı seyrederek ilerlerken Bingöl’e yaklaştık.
1993 Yılı’nda silahsız 33 Mehmetçiğimizin Parmaksız Zeki (Şemdin Sakık) liderliğindeki 150 PKK’lı alçak tarafından acımasızca şehit edildiği yer…
Bingöl’e sadece 13 kilometre.
Dev bir Türk Bayrağı dikilmiş ve anıt yapılmış. Her bir asker için bir bayrak dikilmiş. İyi ki de dikilmiş. Sonsuza kadar kalmalı... Hemen yanından da bölünmüş yol geçiyor.
Ve nihayet Bingöl…
***
“Turistik” bir gezi değildi. Gaye; gerek siyasal, gerek sosyal, gerek kültürel, gerekse iktisadi anlamda iki şehrin kaynaşması, daha önemlisi Kahramanmaraş’tan Bingöl’e manevi bir köprü kurulmasıydı.
Peki başarıldı mı?
Evet başarıldı. En azından biz Kahramanmaraş olarak üzerimize düşeni yaptık. Kaldı ki bu hamlenin karşılıksız kalmayacağı kanısındayım. Bingöllüler sıcakkanlı ve misafirperver insanlar. İki şehrin en üst düzeyde yetkilileri karşılıklı bir araya geldiler. İşadamlarımız teşvikte “6. bölge” kapsamına giren bu ilde yatırıma davet edildi ve çeşitli toplantılara katıldılar.
Büyükşehir Belediyemiz tarafından hazırlanan yardım kolileri ihtiyaç sahiplerine ulaştırılmak üzere Bingöl Valiliği’ne teslim edildi. Sivil toplum temsilcileri karşılıklı istişareler gerçekleştirdiler. Siyasetçilerimiz esnafları ziyaret ederek hal hatır sorup Maraş’tan selam ve sevgi taşıdılar.
Hızlandırılmış dolu dolu bir gün geçti vesselam…
***
Final, yemek programı ile Ilıcalar’da yapıldı.
Ilıcalar Beldesi, isminden de anlaşılacağı üzere bir kaplıca merkezi. Erzurum Yolu üzerinde, şehre yaklaşık 20 kilometre mesafede. Ama Bingöl siyasetçileri “bizimkiler” gibi düşünmemiş olmalılar ki, ayrı bir önem vermişler buraya. Kos Deresi üzerine iki adet modern kaplıca tesisi inşa edilmiş. Bunlar haricinde otel-motel-pansiyon türü bir konaklama siteminin bulunmadığı belde bildiğimiz kırsal bir köy!
Bizim Ilıca ile kıyas bile kabul etmez.
Ancak dediğim gibi “el üstünde” tutulmuş, iki güzel tesis kazandırılmış. O gün o kadar kişinin oraya taşınması bile bunun göstergesi değil mi? Erzurum Yolu üzerinde bulunması ise bir avantaj.
Ha, bir de…
Oranın da tavası meşhur!!
***
Kahramanmaraş Ak Parti İl Başkanı Ahmet Özdemir ve gayretkeş teşkilat mensupları organizatörlüğünde oldukça başarılı bir program gerçekleştirildi.
Darısı yenilerine…
Bu tür kardeşlik köprüleri dönüşümlü olarak faklı illerle ve farklı coğrafyalarla devam etmelidir. Böylece farklı kültürde yaşayan insanlarla kaynaşma sağlanacak, ön yargılar yıkılacaktır. Şahsen ben gidip göremesem, kulaklarımla Bingöl’ün “Türkiye’nin 20. en güvenli ili” olduğunu duymasam, kafamda çok daha farklı bir Bingöl portresi vardı.
Tabi yol boyunca geçtiğimiz ürpertici güvenlik noktalarını saymazsak!
Hoşçakalın…