Kahramanmaraş çok farklı bir şehirdir. Sevgili Mustafa Şirin der ki; Kahramanmaraş başka bir yere benzemez. Benzerlikleri de pek olmaz. Çünkü burada klan zihniyeti, toptancı düşünce ve sebepsiz bir biat anlayışı vardır diye konuşur.
Sevgili Şirin’e hak veririm.
Benim gazetecilik anlayışımda şehri olumsuz etkileyeceğine inandığım haberler yapmam, yayın organında yer vermem. Bu benim düşüncem. Ancak pek de rağbet görmez bu şehirde.
Şehir ister ki; dedikodu, iftira, birbirlerine hakarete varan haberler olsun.
Sosyal medya da paylaşılan ve hiç kimseye de bir faydası olmayan görüntüler, yazılar, eleştiriler ilgi çekiyor.
Bu da okumadığımızı, sorgulamadığımızı gösteren en önemli delil olsa gerek. Okumayan, sorgulamayan, araştırmayan toptancı anlayışların egemen olduğu şehirde kaliteli hizmet olmayacağı gibi bir adım öne çıkanlarında sürekli ayağından çekilmesi mümkündür.
**
Kahramanmaraş’ta son günlerde sosyal medya ve yayın organlarında yer alan 2018 yılında olduğu iddia edilen bir özel kurum. Olay şık değil. Olayın savunulacak bir yanı yok.( nasıl olduğu da tam olarak belli değil). Ancak temcit pilavı gibi ısıtılıp ısıtılıp öne çıkartılmasının da bu kente ne faydası var?
Bu işi adam gibi yapan diğer kurumlara da zarar vermez mi? Devletin polisi var, kurumları var. Bunlar gerekli adımı atar ve suçlular ise de cezasını verir.
Şehirde her atılan adımın faydası ve zararına da bakıp öyle davranmamız gerekmez mi?
Vurun abalıya dediğimizde, ona bir daha yaşama hakkı tanımıyor, idam hükmünü biz imzalıyoruz.
Buna benzer bu şehirde onlarca örnek gösterebiliriz.
**
Birkaç yıl önceydi, Kahramanmaraş’ta tekstil firmaları zorda diye bir haber yâda dedikodu birden etrafı kapladı.
Birçok banka vadesi gelmeyen alacakları için firmaların kapılarına dayandılar. Bunun kentte ne faydası var? Etrafımızda bir iş adamı iflas ettiğinde elimize ne geçecek?
Oysa biraz yerel milliyetçi olmaya gayret etsek fena olmaz mı? Bu şehrin faydasına değil mi?
**
Neredeyse 1 yılı aşkın zamandır 12 Şubat 1920 Kahramanmaraş’ın düşman işgalinden kurtuluşunun 100. Yılı. Bunu bir yıla yayalım, çeşitli etkinlikler yapalım. Kenti tanıtalım diye yazıp çizdik. Yazmaya da devam ediyoruz.
Boş ve gereksiz, olumsuz olayların üzerine gitmek yerine bu konuyu sürekli gündemde tutmaya çalışsak, yöneticileri uyarsak daha iyi olmaz mı?
**
Okullarımızın durumu ortadadır. Eğitim kalitesi için kimse iyi diyemez. Vakıa geçmişte Milletvekili Habibe Öçal Hanım Efendi bu konuda yaptığı açıklama ile hepimizi aptal yerine koymuştu. Neyse değerli vekil öyle düşünmeye devam etsin. Biz eğitimdeki ve eğitim kurumlarındaki kadrolaşmadan rahatsızlığımızı yazmaya devam edeceğiz.
Bu arada Kahramanmaraş’ta proje Okul sayısı yetersizdir. Bu konuda bir adım atılmalıdır. Atatürk Anadolu Lisesi de diploma notu ile alınan bir okul. Ve bu okulda başarı çıtası artırılmalıdır. Ve proje okul kapsamına alınmalıdır.
**
Dün 112 Acil Çağrı Müdürü Akın Ozan beyin bir yakının cenazesine katılmak için Tufanbeyli ilçesine gittik.
Tekirden sonra ki son tünel çıkışı (Ahmet Eskalen Tüneli) açıldığı ilk günden bu yana tek şerit olarak hizmet veriyor. Burasının da projede olduğu gibi yapılması gerektiğini hatırlatmak istiyorum. Artık alay konusu haline geldi. Siyasiler yolun yapımını gündemlerine almalıdırlar.
**
Kahramanmaraş Ticaret ve Sanayi Odası Eskişehir’i ziyaret yaptı. İyi oldu. Eskişehir ile Kahramanmaraş karşılaştırıldı mı? Farklılıkları neler? Geziye katılanların gözlemlerini okuyamadım. Ayrıca KMTSO’da bir basın toplantısı yaparak kamuoyuna bir paylaşım yapsalar iyi olurdu.
Sevgili Bekir Doğan orada okulların büyük çoğunluğunun Teknik Lise olduğu, işsizlik olmadığı ve çok az Suriyeli gördüğünü ifade etti.
O zaman bizlerde işe eğitimden başlamalıyız. Ülkenin geleceği üretim yapmaktan geçiyor.
Üretim odaklı bir eğitim stratejisi hayata geçirilmelidir. Bu konuda KMTSO bir çalışma yaparak kamuoyuna açıklama yapabilir.
Bekliyoruz.