Çocukluğumdaki bayramları hatırlayınca hem hüzünlenir, hem de heyecanlanırım. Her bayramı genelde köyde geçirirdik. Büyükleri ziyarete gider onların hayır duasını alırdık.
Acaba o zamanlar mı farklıydı? Yoksa o dönem çocuk olduğumuzdan mı farklı zannettik? Zannedersem her ikisinin de etkisi var.
Ancak günümüz hız ve haz toplumu olduğu için her şeyi çabuk tüketiyoruz. Bayramın güzelliklerini de tüketiyoruz.
Eskiden bayramlar daha canlı geçerdi. Bayramlarda sadece diriler değil, ölülerde ziyaret edilirdi.
Sabahleyin bayram namazı kılındıktan sonra, cami cemaati hep beraber mezarlığa gider. Ölmüşlerine dua eder ve hayır dualarda bulunurlardı.
Daha sonra hep beraber köylülerin en yaşlılarından başlanarak ev ziyaretleri yapılır. Hane halkı ile bayramlaşılır. Ev sahibinin ikramı kömbe ve hoşaf yenir. Ardından dua edilerek o evden ayrılıp, diğer evlere ziyaret gerçekleştirilirdi.
Özellikle bayramlarda, uzun süre görüşememiş dostlar bir araya gelir ve hasretlik giderirlerdi. Ve bayram bahanesi ile küslerde barıştırılırdı.
Oysa bugün, bayram tatile dönüştürülmüş ve valiz elde dostlardan uzakta tatil olarak değerlendirilmeye başlanmıştır. Oysa bayram demek sılayı rahim demektir.
Her geçen gün biraz daha birbirimizden uzaklaşarak bireysel ve egoist hale gelmekteyiz. Bireyselleştikçe akrabalardan ve eş dosttan kopuyoruz.
Sahi çocuklarınız, akrabalarınızın kaçta kaçını tanıyor ve onların evlerine ziyaretler gerçekleştiriyor?
Bugün çocuklarınızın akrabalarınızdan çok, yabancılardan arkadaşları var. Hatta en yakın akrabalarını dahi tanımaz hale geldi.
Bunun temel sebebi eski düğün ve bayram adetlerinin ortadan kalkması ve ev içerisinde ekran karşısında göbeği büyüyen ve bireysel yaşayan bir nesil yetişmesidir.
Hepimiz "ah o eski günler, eski bayramlar" diyoruz.
Gelin o eski bayram güzelliklerine tekrar dönelim kültürümüze ve medeniyetimize sahip çıkalım.
Anam gelemezsem bu bayramda
Sakın gözlerinde yaşlar olmasın
Burada sıla türküsü ile avunurum
Ben gelmeden menekşeler solmasın
Çok özledim anam, sizleri ve sılamı
Anam bu bayramda da yakma kınamı
Yârimin mendili ile gözyaşımı silerim
Bir gün hasretlik biter, bende gülerim
Bayramınız mübarek olsun…