Onlar Şairdi… ‘Bütün insanları eşitleyen ölümün eli, aynı ayda dokundu onlara.’Ve şairlerin göçü Haziran’da başladı.
Peyami Safa (15 Haziran 1961), Nazım Hikmet (3 Haziran 1963), Orhan Kemal (2 Haziran 1970),Ahmet Muhip Dranas (21 Haziran 1980), Cahit Zarifoğlu (7 Haziran 1987), Cemil Meriç (13 Haziran 1987), Abdurrahim Karakoç (7 Haziran 1987) ve Mevlana İdris Zengin (7 Haziran 2022). Allah’ım günahlarını affetsin. Mekânları Cennet olsun inşallah.
Mevlâna İdris Zengin, 1966 yılında Kahramanmaraş’ın Andırın ilçesinde doğdu. 1989 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden mezun oldu. İkindiyazıları, Diriliş, Dergâh, Albatros, Geniş Zamanlar ve Gerçek Hayat gibi birçok dergi ve gazetede, şiir, hikâye ve denemeleri yayımlandı. Çocuk edebiyatı dalında birçok kitabı yayınlandı. Mustafa Ruhi Şirin’in başkanlığında kurulmuş olan Çocuk Yayınları Danışma ve Yayın Kurulu üyesi idi.
2008'de Kosova/Prizren'de yayınlanan Türkçem dergisi tarafından‘Türkçeye katkı yapanlar’ isimli uluslararası ödülü, 2011'de Birikim Eğitim Kurumu tarafından ‘En Başarılı Çocuk Yazarı’ seçilmiştir. Hakkında Mısır-Kahire, Almanya-Berlin ve Türkiye-İstanbul, Çanakkale, Erzurum olmak üzere beş ayrı üniversitede beş ayrı bilimsel çalışma yapılmıştır.
Geçirdiği kalp rahatsızlığı sonucu ‘7 Haziran 2022 tarihinde’ hayatını kaybeden şair ve yazar Mevlana İdris Zengin, Eyüpsultan Camii'nde kılınan cenaze namazının ardından Mihrişah Valide Sultan Haziresi’nde toprağa verilmiştir.
Mevlana İdris Zengin'in vefatını kendisi gibi şair ve yazar olan kardeşi Salih Zengin’in sosyal medya hesabından paylaştığı şu mesajla öğrendik: ‘Müslüman, insan, şair, yazar ve çocukların dostu, sevgili abim Mevlana İdris bu gece Kahramanmaraş'ta tedavi gördüğü hastanede Rabbine kavuştu. Allah'ım onu meleklerle karşılayıp cennet bahçelerinde ağırlasın. Acımız tarifsiz. Hepimizin başı sağ olsun. Dua, dua, dua!’
Tüm şairleri tanımak ve anlamak için onların eserlerini okumamız ve okutmamız gerekiyor. Mevlana İdris Zengini tanımak, anlamak ve anlatmak için eserlerini okumalıyız. Yazımı Rahmetlinin; ‘Burası dünya biz artık çok sıkıldık’ mısrası ile başlayan ‘Ellerimizin Büyük Boşluğu’ isimli şiirinden bir bölümle bitirmek istiyorum. Şiirin tamamını internetten bulup okumalı ve YouTube den bulup dinlemelisiniz.
Senin değil miyiz hepimiz
Senin değil mi her şey
Alırsın kime ne verirsin kime ne
Ve bu açtığımız eller senin değil mi
Senin değil miyiz hepimiz Rabbim
Bir yıldız bir ağaç bir
buğday tanesi kadar
…
Kimsesiziz kime gidelim
Yaralarımız var kime
Sıcak bir şey arıyoruz, kime
Merhamet istiyoruz, kime
Bağışlanmak istiyoruz, kime gidelim
Sorumuz ve cevabımız sen değil misin
Yorgunuz, kaybetmişiz,
dalgınız, kırgınız, küsmüşüz
Bu çocuklar birer birer kaybolurken
sisler içinde kime gidelim
Çok yürüdük yollar kayboldu
yol bulduk sana geldik
Ne getirdin deme bize, senden başka
neyimiz varsa o bizim yokumuzdur
Geldik işte bunlar ellerimiz
Bunlar da ellerimizin büyük boşluğu
…
Mekânın cennet olsun güzel insan. Bu dünyada Mevlana gibi yaşadın. Öbür dünyada Peygamber efendimize komşu olursun inşallah.