İnsan olarak hepimiz birbirimize ekmek kadar su kadar muhtaç olduğumuz halde, birbirimize karşı bencil ve çarpık bakış açısıyla bakarız nedense. Bir türlü paylaşamadığımız dünyamız çok kocaman, üzerinde kalma süremiz oldukça kısa olmasına rağmen yapılanlara bakın! Nefsinin sinsi tuzağında uğraşırken, ömrünün kar suyu gibi eriyişini fark edemez canlıların en gelişmişi olan insan. Hepsinde akıl aynı, yürek aynı, mantık aynı ama bunca zulüm, acımasız muamele, hissiz uygulama, canavarsı düşünce yığınları niye? Asgari düzeyde birbirine muhtaç olunmasına rağmen niçin horlar, dışlar, ayıklar insan cinsi biri diğerini?
Ah bu tefrika... Bu nifak... Anlaşılması çözülmesi mümkün olmayan insanlık dışı uygulama... ne yazık ki insana insan tarafından yapılmakta, ortak paydamızın "insan" olmasına rağmen.
"Ne seninle ne sensiz" der gibi birbirinden uzakta olamadıkları gibi birarada da olamıyor bu insan denen canlı türü.
Mümkün olsa da her birini dağ başları da dahil olmak üzere farklı yerlerde yaşamaya mahkum etsek şu insan denen mahlukları, “alın size dünya" diyerek. O vakit yandım olur birbirlerini arayıp bulurlar acil olarak. Ama eminim ki birbirlerini buldukları andan itibaren de sil baştan kurarlar aynı çetrefilli dünyayı ve gene akrep gibi sokarlar birbirlerini egoları uğruna.
Barış Manço'nun dediği gibi;
"Ali yazar Veli bozar
Küp suyunu çeker azar azar
Üzülmüşüm neye yarar
Keskin sirke küpüne zarar"
Yok yok insanoğlu için demokrasi memokrasi diye kafa yormaya değmez. Hiç bir yönetim şekli onları hizaya sokamaz. İnsana insanlığı öğreten o ilahi lisanin bile etkisi olmuyorsa hangi doktrin, hangi izm, hangi mükemmel denen yönetim şekli hizaya getirebilecek bu geçimsiz insanoğlunu Allah aşkına?
Suyu yokuşa sürüp su gücünü tüketen
Hakkı kimden alıyor hükümdar gölge varlık?
Düşüncesi dar olan zihniyete isyanım
Dualarım olmasa boğar beni bu darlık
Anlayışı kıt olan kıtlığını bilseydi
Seyrangâhlı bahçemiz, lâbirente dönmezdi
Fitne fesat düzeni tüm defterler silseydi
Sâfi gülen gözlerin tebessümü sönmezdi