1970’li yıllarda, Yeni Uluslararası Enformasyon ve İletişim Düzeni’nin savunulmasıyla başlayan ve günümüze dek uzanan tartışmaların odağında, MacBride Raporu adıyla anılan bir rapor vardır.
Ki; bu rapor, uluslararası iletişimdeki sorunları ve çözüm önerilerini içermektedir.
Nairobi’de, 1976 yılında, UNESCO Genel Konferansı’nda, üçüncü dünya ülkeleri, iletişim konularına UNESCO’nun önemli bir yer vermesini önermişlerdir.
Öyle ki; Nairobi’de düzenlenen bu toplantıda, serbest ve dengeli haber dolaşımını sağlamak için UNESCO Genel Müdürlüğü’ne geniş yetki verilmiştir.
Buna ilaveten, iletişimle ilgili tüm sorunların incelenmesi için uluslararası düzeyde MacBride Komisyonu kurulmuştur.
Keza, MacBride Komisyonu, 1977 yılında, Fransa’da ilk toplantısını yapmıştır.
Toplantılar, 1979 yılına dek devam etmiştir.
Nobel ve Lenin Barış Ödülleri’nin sahibi, Eski İrlanda Dışişleri Bakanı MacBride başkanlığındaki komisyon tarafından iletişim sorunları konusunda bir çalışma hazırlanmıştır.
Ki; bu çalışma, 1980 yılında, UNESCO Genel Konfederasyonu’nda kabul edilmiştir.
MacBride Raporu’na Göre, Bazı İletişim Tanımları
*İletişim, insanların birbiriyle olgu değiş tokuşunda bulundukları geniş bir alandır. (Redfield)
*İletişim, semboller aracılığıyla değiş tokuştur. Semboller; işaret, resim, plastik, sözel bir biçimde olabilir. Salt bu semboller harekete geçirici olamaz. Tepkide bulunacak kişilerin varlığı şarttır. (Lundberg)
*İletişimde temel amacımız; etkileyici bir öğe olmamızdır. Yani, fiziksel çevremizi ve kendimizi etkileyerek belirleyici olmamızdır. Olayların oluşumunda katkımızın bulunmasıdır. (Berlo)
İletişim Koşulları
Kişiler arasında bir iletişim varlığından söz edebilmek için, belirli koşulların bulunması gerekir. Elzemdir.
Nedir Bu Koşullar?
*Kişiler arasında bir ilişkinin kurulmak istenmesi
*Bir amacın bulunması
*Belirli kuralların bulunması
*Rol ilişkilerinin varlığı
*Ortak bir dilin varlığı