Aslında prensipleri olan bir adamım. Ama hayat, kimi zaman kurallarınızı ve prensiplerinizi alt-üst edebiliyor. Siz, istediğiniz kadar plan yapsanız da “yazılan”ın dışına çıkamıyorsunuz.
Yazımı geciktirdim yine…
İnanın, ailede “durumu ciddi” olan bir hasta olunca insanın bir şeyler yapma isteği de kalmıyor. Hasta ızdırap içindeyken eli bir şeye varmıyor. Buna bir de “hastaneler arasında mekik dokumak” eklenince zaten zaman da kalmıyor. Hele o hasta bir “ana”ysa…
“Yoğun bakım”dı falan derken şükür daha iyi şimdi. Ama dua ederseniz sevinirim. (Şimdiden teşekkürler!)
***
Bu süreç içerisinde, günde en az bir defa Necip Fazıl Şehir Hastanesi Ana Binası’na gidip geldim. Gidiş-gelişlerde Madalyalı Kavşak’ın olduğu bölgeyi kullandım.
Şu, inşaatı bitme süresi “ucu açık” olan ve imar planında “yonca” olarak gösterilip sonradan “hokus pokus”la “ışıklı”ya dönüştürülen meşhur kavşak!
Gerçi bizim kavşaklarımızın “meşhur” olmayanı yok ya hadi neyse!!..
***
“Kavşak”demişken;
Yoncanın iptal edilmesinin sebebi (güya) “Şehrin silueti”ymiş(!!)
YERSEN…
Hangi siluet Allah aşkına? Gecekondu mahallesinin üstünde kötü bir foto montaj gibi duran “Abdülhamithan”lı Maraş silueti mi?
Ya da “siluet”ten kasıt oradaki ünlü AVM olmasın!
Ha, bazıları da orada “yonca” için yeterli alan olmadığından bahsediyor!
Tabi yine(!) YERSEN…
Sanki yonca kavşak yapmak için can atıyorlarmış da, alan yetersiz olduğu için yapamamışlar! Peki Üngüt Kavşağı neden yonca değil?
Orada da mı alan kısıtlı?
Üstelik, “imkansız” diye bir şeyin olmadığı uzay çağında yaşıyoruz haberiniz yok mu?
(“Gaziantep Belediyesi’nden bir ilk” diye bir haber çıktı ulusal basında iki hafta önce. Gidin görün, Gaziantep Büyükşehir Belediyesi hem de daha dar bir alana ve hem de hafif raylı sistemi de entegre ederek nasıl köprülü kavşak yapıyormuş! Hatta isterseniz bir de özçekim yapın!!)
Ya, oradaki aslında “geçici” fakat ne kadar “kalıcı” olduğu bilinmeyen yollara ne diyelim?
Virajlarıyla, iniş-çıkışlarıyla, çukurlarıyla-tümsekleriyle tam bir “off road pisti” maşallah…
***
Bu şehirde insana ne zaman değer verilecek çok merak ediyorum! O yolları gerektiği gibi yapmak çok mu zor? Çok mu maliyetli? Ya da hangi zorluk ve maliyet insan canından daha önemli?
Yoksa yine “alan yetersizliği” ya da “siluet” mi?
Hoşçakalın…