Milli İrade Platformu öncülüğünde Galata Köprüsünde üç şey yapacaktık; şehitlere rahmet, Filistin’e destek İsrail’e lanet.
Ama bunun için Galata Köprüsüne gitmek gerekti.
Ben de öyle yaptım.
Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte yola düştüm. Sabahları uyanamama sorunum yok. İstediğim saatte uyanır ve dinç bir şekilde yataktan çıkarım ama şoförümüz öyle değildi. Gözlerini ovuştura ovuştura, omuzuna aldığı parka ile başına taktığı bere arasında sıkışmıştı. Şoförümüz hem yürüyor hem de uyuyordu, ikisini bir arada nasıl yaptığını profesyonelliğine yordum.
Otobüsün ilk basamağına adımımı atmadan önce cüzdanımdan İstanbul Kartımı bir çalımla çıkardım ki, sormayın. Kimse benden hızlı kart çekemez desem yeridir. Sonunda kartla, kart okuyucuyu buluşturdum ama o da ne, “Ücretsiz geçiş” verdi. Bu sabah bu otobüs beni sevdi. Yok, öyle değilmiş. 1 Ocak Yılbaşı tatili nedeniyle ulaşım araçları ücretsizmiş, teşekkürler; 15 gayme cebimizde kaldı. Bir de bunun gelişi var. Etti mi sana 30 gayme. Benim gibi emekli için