Ne çok uğraştık birbirimizle ?
Sahi ne çok uğraştı halkımız birbiriyle, sağ sol davası için. Artık dava olmaktan çıkan bu olgu ülkemizde prim yapıyorsa ya ülkemizde geri kalmışlık var ya Avrupa’da. İşin garibi Avrupa ve Amerika bu işi aşalı çok yol aldılar. Gelişmekten olan ama bir türlü gelişemeyen ülkelerin ayak bağıdır bu sağ sol davası.
İnsanın ve toplumların ilerlememesi için kettir. Birlik ve beraberliği bozan ve bir arada huzuru seçmeyi zorlaştıran, düşünce yapısını dahi aşağı çeken bir olgudur. Siyasi görüş olarak demokrasi yanlısı olup, vatanın varlığını idame ve milletin mutluluğu her şeyin üstünde tutulması gerekirken ne çok çelmeler taktı gençler birbirine.
Varlık sahasında niceleri mahpus damlarında içli türküler sıraladı, ardı ardına.
Kimi ipe giderken gülümsedi.
Kimi ipe giderken “vatan sağ olsun” dedi.
Kiminin asıldığı ipin parası istendi ailesinden.
Kimi birbirini acımasızca öldürdü.
Kimi kıydı birbirine, içindeki öfke ile.
Hapishaneler dolup taştı, kimi sağdı, kimi soldu.
Ama hepsi de bizim çocuklardı !
Her gün ama sırayla bir sağdan, bir soldan gençlere kıyıldı bir zaman !
Ne geçti elinize !
Neyi sağladınız?
Ne yerini buldu?
Adalet miydi, kendi gençliğine kıymak? Varlıkları bir gelincik tarlasıydı, coşkun akardı kanları, hep oyuna geldiler anlamadılar, ölmek veya öldürmek değildi çözüm.
Saygıydı .
Sevgiydi.
Vatanı çok sevmekti suçları aslında.
Yeterince bilgilendirilememekti. Oysa vatanı sevmek için illa ölmek gerekmiyordu ki. Sağ olmak ve vatan savunulmasında iyi bir nefer olmaktı, aslolan.
Aradaki sınırı geçmeye çalışmamaktı, en büyük hataydı. Öfkeyle beslendiler ama yürekleri bir tek şey için atıyordu, vatan ! Ortak noktalarının farkına varamadılar, güçlerini birleştirip ülkeyi Marsall yardımlarından kurtaramadılar. Onlar birbiriyle didişirken, yaptırım geldi, Amerika’dan. Geliş o geliş !!!
***
Bir adım sol bir adım sağ adım atacaktı. Madem halk mevzubahisti. Halkın refahı söz konusuydu. Bunu yapamadılar o zaman ki gençlik. Keşke diyoruz ama bizi de kendi halimize bırakmadılar ki. Gelişmiş ülkelerin söz sahibi olduğu veya yaptırımlarına boyun eğildi.
Kendi milletinin özünü alıp, ülkeye uygun kanunlar ,yasalar dışarıdan(Avrupa’dan) alındı. Oysa gelişmişlik denilen olayın menşeği Osmanlı oldu. (Öğrendiler öğrendiklerini sattılar ülkeye. Tıpkı Amerika’ya yoğurt sattık. Onlar içine meyve koyup, meyveli yoğurt diye tekrar bize sattılar.)
Şimdilerde ise kökünü inkar edene rastlanıyor, halen köküne sadık olanlara rastlanıyor. Olay o kadar kolay değil mi ? Kökün Osmanlı imparatorluğu, devamın Türkiye Cumhuriyeti.
Neyi kiminle inkar edebilirsiniz? Kök olmadan neyin kavgası, neyin savaşı verildi bu ülkede? Sahip olduğun kök devletten şimdi kalan topraklar kazanıldı. Kazananlardan deli Mustafa dan tutunda ,Fatih’e , Baltacı Mehmet’ten tutunda Atatürk ‘ e kadar emeği geçen ya da geçmeyen bu ülkenin kazanımında yer aldı. Unutulmadı. Unutulmayacak. Saygı ile selamı hak ediyor, bu ülke için çorbada tuzu olan her gelmiş ve geçmiş insanlar.
Doğrusu ile yanlışı ile kendi ülkemizi ve milletimizi sevebilmeli. Gerektiği gibi saygı duyabilmek her Türk vatandaşının boynun borcudur.
***
Kolay kazanılmadı !
Atalar çok kan döktü. Ruhları şad, mekanları cennet olsun.
Halkın içinde vatanını çok seven ona en iyi hizmet edendir. Milletini özünden çok sevmek, vatanına göz dikeni ezmektir. Var olmak için medeniyet birbirine saygıdan geçer, önce. Ataların mirasına sahip çıkabilmektir.
Çoğalacaklar, vatan toprakları tüm milletin arsası. Bu arsadan her Türk vatandaşının bir yatımlık kabri olacak. Öyleyse tek vatan , tek arsa(miras), tek bayrak, tek dil vatan sağ olsun. Her daim.
Cumhuriyetçiyiz , bu ülkeyi ve halkını sevdiğimiz için.
Milliyetçiyiz, bu milleti sevdiğimiz için.
Halkçıyız , bu halkı sevdiğimiz için.
İnkılapçıyız, her yeni teknoloji ve yenilikleri süzerek en iyisini vatanımızda uygulamak için.
Devletçiyiz, halk olarak destekler ve saygı duyarız.
Laikiz, devlet kimsenin din inancına karışmaz.
Atalara ve şimdi de ve gelecekte vatana layık birer gönül ehli olmak dileğiyle,
Kalın sağlıcakla.