Asıl adı Tevfik Kolaylı olan (1879- 1953 ), Neyzen Tevfik, taşlamalarıyla tanınan Türk neyzen ve şairdir.
Haksızlığa, yolsuzluğa ve yozlaşmışlığa karşı şiirler yazmıştır. Birçok defa tutuklanmış, ama kısa süre sonra serbest bırakılmıştır.
Son dönemlerinde Bakırköy Akıl Hastanesi'nde yatmıştır.
Neyzen Tevfik haksız bulduğu herşey hicvetmiştir.
Dürüst olmayan siyasetçilerle ilgili şu taşlaması meşhurdur.
“Kime sordumsa doğru cevap vermediler
Kimi hırsız, kimi alçak kimi deyyus dediler
Künyeni almak için partiye ettim telefon
‘Bizdeki kayda göre o şimdi mebus’ dediler.”
Vurguncu, karaborsacı, haksız kazanç sağlamış insanlar da onun taşlamasından nasibini almıştır.
Vurguncu haksız kazanç sağlayan biri hakkında konuşuluyormuş:
“Herifte para var. Elini cebine atınca tomar tomar para çıkıyor. Nereye gitse herkes kenara çekilip ona yer açıyor” demiş biri.
Neyzen Tevfik sözü tamamlamış:
-Sürünüp pislenmemek için.
Dindar geçinen ama sahtekar olan kişiler de Neyzen Tevfik’in acı sözlerine muhatap olmuştur.
Dindar görünen kişi Neyzen Tevfik’e sormuş:
-Cennetin anahtarı sende olsa beni oraya alır mıydın?
Neyzen Tevfik gülümsemiş, sonra cevaplamış:
-Cennetin değil ama cehennemin anahtarı bende olsaydı senin hesabına daha iyi olurdu. Çünkü o zaman seni dışarı çıkarabilirdim.”
Neyzen Tevfik imalı bir şekilde hayvanlardan daha aşağı olan kişilerin cehennemde bile yeri yoktur, çünkü günahkar da olsa orası insanların bulunduğu yer anlamında söylemiştir. Bu tür insanlar cehenneme bile layık değildir demek istemiştir.
Neyzen Tevfik’in dünya ile uyumsuzluğu bir şairi duygulandırmış, ona mektup yazdırmıştır.
Sana her oyunu oynayan dünya
Doğrulara tuzak oldu bilesin
Görünüşte rahata erdik güya
Huzur bizden uzak oldu bilesin.
* *
Neyini üfleyerek çektin, gittin
Gönlümüze hoş sada ektin gittin
Söz yetersiz kaldı, bazen küfrettin
Doğru sözler yasak oldu bilesin
* *
Her metrekareye çok hain düştü
Hainle düşmanın yolu örtüştü
Kirli çaputlar kutsallara dönüştü
Bu toprakta bayrak oldu bilesin
* *
Meyde Bektaşi, neyde mevleviydin
Kimine deli kimine veliydin
Şimdi renkler değişti, görmeliydin
Ak kara, kara ak oldu bilesin
* *
Dünya denen şu kafesten kurtulsak
Yüreğinle, neyinle hep bir olsak
Lisanınla halimize söz bulsak
Yalan dünya yavşak doldu bilesin