Kolilere ne çok ihtiyacım vardı ve koli bandına.hiç bu kadar gerekli olmamışlardı.iş çıkışı hergün eve geldiğimde bir iki bulduğum koliye sarıp sarmaladıklarımı yerleştiriyor ve bantlıyor üzerine ne olduğunu yazıp bir köşeye yerleştiriyordum.
Bir ara gazete bulmak sorun oldu ve onları da sağolsun bir arkadaşım temin etti.tabakları da onlara darıyor bir yandan da baloncuklu jelatinlere sarıyordum.istiyordum ki bir tabağım bir bardağım kırılmasın.
Taşınmaya henüz bir hafta vardı ve evin büyük bir kısmını koliler kaplıyordu.yine de kolileme işleme devam ediyordu.bakıyordum ne çok şey biriktirmişim.ne çok şey almış koymuşuz.birçok şeyi elden çıkarmak zorunda kaldığım gibi, yeni eve sığmayacak ihtiyaç duyduğum eşyaların yeniden alınması gerekecekti ve bunlar ayrıca bir külfetti.
Taşınma telaşından doğalgaz bağlatmayı ve su , elektrik kontrollerini yapmayı unutmuştuk yeni evin…aklımıza dahi gelmiyor ha bire eski evin eşyaları iş çıkışı düzenleniyor ve yerleştiriliyordu.
Evi satın alan şahısta “ne zaman çıkıyorsunuz “diye soruyordu arada bir.uygun zamanda deyip bir haftayı geçirdik.çünkü toplanmak zordu büyük bir evde.ve gidilecek evin daha küçük olması sebebiyle eşyalar daha da mimimamuma indiriliyordu.
Nihayet beklenen haftasonu geldi ve yeni eve taşındık.akşam üzeri nakliyat şirketi boşaltım işlemlerini bitirdi.evin her odasında eşyalar ve koliler dağınık vaziyette duruyor yerleşmeyi bekliyordu.
Nerden başlasam nasıl başlasam derken bizim küçük gelin imdada yetişti ve yerleştirmeye mutfaktan başladık.bir yandan siliyor bir yandan yerleştiriyoruz.gecenin ilk yarısı bitti mutfak ve biraz dinlenmeye çekildik.
Yatılacak yerler açıldı ve hazırlandı.ilk gün ve ilk gece yeni evde bakalım hayırlısı.
İnsan istiyopr ki bir an evvel yerleşilsin ve ev düzene girsin…ama hemen olmuyor ki…perdeler uymadı, halılar bazılar kısa bazıları uzun oldu örtüler ise bir başka alem.yine yeniden yeni günde başladık kaldığımız yerden yerleşmeye.
Salondu, odalar derken gezinen yiğenlerle beraber yerleşme işlemi öğleye kadar hararetle devam etti ve mola dedik ! yorulduk ki.açılan her koli dışarı atılıyor ve diyoruz ki, bu kadar koliye ihtiyacımız varken şimdi atıyoruz…
Koliler açıldıldıkça yerleşmeye başlıyor ev ve şeklini alıyor.büyük evden sonra küçük evde dönmek zor oluyordu.(gerçi halen zorlanıyorum henüz alışamadım).küçük mutfak küçük küçük odalar ve mini bir salon yerleşmeye çalışmak derken ; ne nerede yakışır diye düşünüyor insan ve istiyor ki yeni ev ve yeni evde yeni bir tasarım olsun istiyorsun…elinde olmuyor bu içten gelen bir durum.
Neyse ki eşyalar yerini buldu gibi ama yerleştin mi “HAYIR ! “ çünkü her bir başka günde eşyalar nerede daha kullanışlı oluyorsa yeri değişiyor, çekeliyoruz.bugün burda yarın başka bir köşede oluyor…alışacağız sanırım başka çare yok ki.yerleşme işi ise zaman içinde olacak ve ancak yaşamak yeni evde alışkanlık haline gelince olacak…
Bazen bazı şeyleri zamana bırakmak gerek derler ya, zamana bıraktım yapılacak şeyleri yaptım ve artık tevekküldeyim…inşallah bu ev hayırlı ve uğurlu gelir…
Allah taşınana ve taşınacak olana yardım etsin.evi olmayanlara da ev nasip etsin…
Sevgi ve saygılarımla…