Biz Türkler genel olarak yaşadığımız yere ‘YURT’ deriz. Yurt denilen yer, bazen bozkırın bir köşesinde ‘bir çadır’ bir dağın yamacında ‘toprak bir dam’ bazen de milletin ‘vatan’ kavramının karşılığı olmuştur. Nedenini bilmem ama üniversiteli öğrencilerin toplu halde kaldığı binalara da ‘yurt’ denilmektedir. Bu yazımda; “İstanbul’un Fındıkzade semtinde bulunan ve bir dönem Üniversite okumak için İstanbul’a giden tüm Maraşlı talebeleri bağrına basan, onları her türlü tehlikeden koruyan, ‘Maraş Talebe Yurdu’nu’ anlatmaya çalışacağım” sizlere.
1947 Yılında İstanbul’da yaşayan eğitime gönül vermiş bazı Maraşlılar bir araya gelir ve bir dernek kurarlar. Kurulan bu derneğe, “Maraş Okutma ve Yardım Derneği” ismini verirler. Derneğin faaliyet alanı isminden de anlaşılacağı gibi ‘Eğitim ve Öğretim’dir. Bu muhterem insanlar bir müddet sonra ileride bir talebe yurdu yapmak üzere Fındıkzade semtinde bir arsa satın alırlar(1950 yılları). Alınan arsanın (ileriki yıllarda ola ki kötü niyetli birilerinin eline geçebilir düşüncesiyle) yarısının tapusunu Maraş Belediyesinin adına diğer yarısının tapusunu ise Maraş Özel idaresinin adına çıkartırlar. Bu hukuki durum bugün de aynen devam etmektedir.
Maraş Okutma ve Yardım derneğini kuran ve bir talebe yurdu yaptırmak üzere arsayı da alan hayır sahibi kişiler Allahın lütfü ve yardımıyla yurdun temelini atarlar ve 1960’lı yılların ortalarında binayı hizmete açarlar. Açılan yurda ‘Maraş Talebe Yurdu’ ismi verilir. Yurt, 1980 İhtilaline kadar etnik kökenine, mezhebine ve meşrebine bakmadan başını sokmak için kendisine başvuran tüm Talebe-i Uluma kapılarını sonuna kadar açar. İstanbul’a okumak için gelenleri bağrına bastığı gibi alış veriş için gelen esnafı, derdine dermen aramak için gelen hasta ve yakınlarını, iş bulmak için gelen işsizleri de İstanbul’da kaldıkları süre içerisinde misafir eder. Her ne sebeple olursa olsun Maraş’tan İstanbul’a gidenlere; Fındıkzade’ de Kızılelma Caddesi Türkçü Sokak No: 25 de ki bu kutsal yuvanın adresi verilirdi. Bu adrese gelen kişilerin derdi dinlenir ve yanlarına yurtta kalan bir öğrenci verilerek işlerini halletmeleri sağlanırdı. Eğitime gönül veren o hayırlı insanlar sadece bir talebe yurdu açmamışlar, aynı zamanda ‘İstanbul’un orta yerine bir Maraş kurmuşlardı.’
1980 İhtilalinde tüm vakıf ve dernekler kapatıldı. Kapatılan dernek ve vakıfların mallarına ihtilal idaresi el koydu. Yurdumuzu dört yıl sonra 1984 yılında tekrar aldığımızda her tarafı harabeye dönmüştü. Tekrar Eğitim – Öğretime açılabilmesi için ciddi bir paraya ihtiyaç vardı. Maraş Valiliği Maraş Talebe Yurduna sahip çıktı. Valilik, Kahramanmaraş Bayındırlık İl Müdürlüğüne yurt için bir Restorasyon projelendirmesi hazırlattı. Benim Yurt Müdürü olarak başında bulunduğum bir dönemde bu projelendirme uygulanarak Maraş Talebe Yurdu tekrar hizmete açıldı. 17 Ağustos 1999 Marmara
depremine kadar açık kalan yurt depremde orta boyutta hasara uğradı ve ne yazık ki tekrar kapatıldı.
Dernek yetkilileri yurt binasının tekrar hizmete açılabilmesi için İstanbul Üniversitesi Mühendislik Fakültesine bir güçlendirme projesi hazırlattı. Hazırlanan bu projenin uygulanabilmesi için 17.01.2006 tarih ve 2006/1 sayılı yazı ile Kahramanmaraş Valiliğine yardım talebinde bulundu. Bu talep; ‘İl Genel Meclisinin 01–02–03–06–07 Mart 2006 tarihlerinde Kahramanmaraş İl Genel Meclisi toplantı salonunda halka açık olarak yapılan birleşimlerinde diğer gündemlerle birlikte görüşüldü’ ve şu karar alındı.
Madde 9- ‘ Bakanlar Kurulu Kararı ile Kamu Yararına Çalışan Derneklerden sayılan Kahramanmaraş Okutma ve Yardım Derneğinin yardım talebi gereğince İstanbul Fındıkzade’ de bulunan ve arsasının 1/2 hissesi Kahramanmaraş İl Özel İdaresine, 1/2 hissesi de Kahramanmaraş Belediyesine ait olan Kahramanmaraş öğrenci yurdunun yeniden açılması ve öğrencilerin konaklayabilmesi için İstanbul Üniversitesi Mühendislik Fakültesi tarafından hazırlanan güçlendirme projelerinin uygulanması için yardım talebi ile ilgili Kahramanmaraş Okutma ve Yardım Derneği Başkanlığının 17.01.2006 tarih ve 2006/1 sayılı yazısı gereğince 5302 Sayılı İl Özel İdaresi Kanununun 64.maddesinin ( c ) maddesi gereğince yardım yapılması konusunun Çeşitli İşler ve Mülki Teşkilat Komisyonunun 24/02/2006 tarih ve 02 numaralı raporu doğrultusunda kabulüne karar verildi.’ Karar verildi verilmesine ama o günden bu güne yurt binası için tek bir kuruş bile verilmedi maalesef.
Özel yurtların 7, 8 bin lira, dairelerin aylığının 1.500–2.000 Lira olduğu bir yerde, üstelik yaya olarak Çapa Tıp Fakültesine 5 dakika, Cerrah Paşa Tıp Fakültesine 10 dakika, İstanbul Üniversitesine 15 dakika mesafede bir binanız olacak, bu bina on yıldan beri kapalı duracak.
Şaka gibi fıkra gibi bir şey ama ne yazık ki doğru. “Maraş Yurdunun havasını soluyanlar, suyunu içenler, ekmeğini yiyenler nerdesiniz? Bir anne gibi sizleri kucaklayan, bağrına basan, her türlü kötülüklerden koruyan ve kollayan, okutan, adam eden bu ocak tütmez oldu. Sizlerin himmetine ve yardımına muhtaç oldu. Hiçbir şey yapamıyorsanız bu yazıya yurdun yeniden açılmasının gerekliliği yönünde mesaj yazın.” Haydi dostlar sıra sizde, gösterin vefanızı!