Makalemin başlığı sizlere memleketim Kahramanmaraş’ı hatırlattı sanırım. İnsan doğduğu yerden çok doyduğu yerde kalsa da memleket özlemi yaşla birlikte artıyor. Maraş’ın Pınarbaşı suyunu içmiş deyiminin kısa ve öz anlamı yazarı çizeri ve düşünürü çok olan demektir.
lisede okurken kompozisyon hocam verdiği ödevleri değerlendirirken ismimi okur ve ayağa kalkmamı isterdi. Kalın camlı gözlüklerinin üzerinden bakıp tepeden tırnağa süzdükten sonra kompozisyonumu beğendiğini ifade ederdi. Demek istemem o ki, yedi güzel adam gibi adamları çok olan bir beldenin adam olmaya çalışan meraklı bir neferim. Geçen hafta sonu bir vesile ile memleketime gittim. Hasret gidermek ve seçim öncesi izlenimler elde etmek için faydalı da oldu.
Hısım akraba ve eskimeyen dostlarla görüşme fırsatım oldu. Maraş insanının hasbiliği herkesin malumu olan bir gerçeklik. Hesap kitap yapmayı pek sevmez ama meselelere tam ortasından dalmayı sever.
Malum önümüzdeki günler seçim sathı mahalline tam girmiş olacağız. Bu vesile ile eşten dosttan aldığım bilgiler doğrultusunda geçen yıl açılan kayak merkezimizi ziyaret etme fırsatım oldu. Şehir merkezine çok yakın olmasına rağmen iklimi çok farklı olan Yedi kuyular bölgesi şehrimizin nerde ise içerisinde diyebilecek kadar kısa mesafede ulaşılabilmesi mümkün bir mekan. Kaşla göz arasında kısa bir yolculuktan sonra iki metre karla kaplı kayak merkezine ulaştım.
Hafta sonu olduğundan olsa gerek civar illerden gelen ziyaretçilerle dolup taşmış adeta iğne atsan yere düşmez kabilinden bir kalabalıkla karşılaşmam bendenizi hem mutlu etti. Hem de tedirgin. Mutlu oldum çünkü konum olarak yol ağzı özelliğinde olmayan şehrimize dışardan gelen insan sayısı az. Bu vesile ile etraf illerden giren çıkan çoğalacak.
olmamın sebebi ise kayak merkezinin bir çok eksiği var. En büyük sorunlardan bir tanesi otoparkı yetersiz. Sosyal tesis nerde ise yok. Vatandaşın rahat edebileceği mekan yok desem doğru olur. Binlerce insanın nasıl beslendiğini müşahede etmem beni fazlası ile tedirgin eyledi. Sağlık hijyen hak getire. Her adım başı sucuk –ekmek seyyar satıcılarında ne temizlik var ne de sağlıklı gıda adına yenecek bir şeyler.
Her şey amatör ve yoğun kalabalıkları sağlıklı beslemek de bu şartlar altında pek mümkün gözükmüyor. Teleferiğe binmek için bekleşen insan kuyruğu insan seli olmuş. Kim kime dum duma. Bununda acilen çözülmesi gerekiyor. Seçim öncesi başkan adaylarımız bu mesele üzerinde kafa yormuşlardır diye ümit ediyor ve bu güzel fırsatın iyi değerlendirilmesi gerekliliğini yetkililere Maraş’lı bir vatandaş olarak hatırlatıyorum.
Yedi uyurlarımızı bilmeyen yoktur kanaatindeyim. Yüce Rabbimiz kur’anı keriminde isimleri ile bu insanları ve köpeklerini üç yüz yıl boyunca memleketimde istirahat ettirmesi de bendeniz için ayrı bir şeref. Afşin ilçemizdeki istirahatgâhları da yılın her gününde dolup taşar. Görmeyenlerin görmesi dileği ile.
Yedi güzel adamımız ve daha binlerce güzel adamımızın olması da bendeniz için bir şeref kaynağı. Her biri diğerinden farklı özelliklerle bezenmiş ve memleketim için şeref kaynağı olmuş bu kişilerden ölenlere rahmet kalanlara ise hayırlı sağlıklı ömürler diliyorum.
TRT televizyonlarında uzun süre dizi olarak izlediğimiz bu güzel insanlarla ilgili detaylı bilgilere ulaşmak isteyenlerin İstanbul Üsküdar da isimlerini taşıyan kütüphanede her türlü bilgiye belgeye ulaşabileceklerini hatırlatarak makalemi sonlandırmak istiyorum.
Bu günlük de bu kadar.
Kalın sağlıcakla.