Kahramanmaraş’ta yaylada yaşam mücadelesi! Göçebelerin daha fazla meraya ihtiyacı var!
Bu aileler, ürettikleri sütlerin büyük çoğunluğunu dondurma sektörüne gönderirken, aynı zamanda peynir ve tereyağı üretimiyle de ülke ekonomisine katkıda bulunuyor.
GÖÇEBE YAŞAMIN ZORLUKLARI
Göçebe ailelerden İsmail Balbars, yaşadıkları zorlukları ve beklentilerini şu sözlerle dile getiriyor:
“Hayvanlarımızı otlatır, bakımını yaparız. Burada 3 ay kalıyoruz, fakat yaylada 5-6 ay kalmak gerekiyor. 3 ay yeterli olmuyor. Büyüyen ormanların içine girmek yasak. Hayvanlarımız buraya girse gübreler, otunu temizler, yangın çıkmaz. Bize de ormana da faydası olur. Yaz günü yaylada hayvanlara yem veriyoruz. Meralar ve hayvanların zarar vermeyeceği ormanlar açılsa, hayvanlar faydalansa iyi olacak.”
SÜT ÜRETİMİ VE KALİTE
Yedikuyular’daki göçebe ailelerin ürettiği süt, kaliteli ve doğal beslenme koşulları sayesinde bölgedeki dondurma sektörüne önemli bir hammadde sağlıyor. Bunun yanı sıra, üretilen peynir ve tereyağı da talep görüyor.
Göçebe ailelerin en büyük beklentisi, hayvanlarını otlatabilecekleri alanların genişletilmesi ve otlatmanın yasak olduğu ormanların belirli bölgelerinde kontrollü otlatmanın izin verilmesi. Bu durum, hem hayvanların daha iyi beslenmesini sağlayacak hem de ailelerin geçimlerini daha sürdürülebilir hale getirecek.
Ahır Dağı Yedikuyular’da yaşayan göçebe ailelerin sesi olan İsmail Balbars ve diğerleri, bu zorlu yaşam koşullarında doğa ile uyum içinde yaşamaya çalışıyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.