Aynı şeyleri söyleyip duruyorum.

Devamlı yazıyorum.

Konumuz Maraş...

Kahramanmaraş’ın sıkıntıları...

İnsanımızın dertleri...

Mühendis gözüyle...

Hukukçu gözüyle...

Genel kültürümle...

Çözüm arıyorum.

Çözüm üretiyorum.

Usanıncaya kadar devam İnşallah.

         ***

Sağcı solcu edebiyatı yok.

Siyasi taraftarlık yok.

İnsan ayırımı yok.

Esas olan Maraş sevgisidir.

Maraş milliyetçiliği temelimizdir.

Maraşlıya saygı  temel kuralımızdır.

Tek hedef, sorunsuz bir şehir...

Bize yakışan  Kahramanmaraş.

         ***

Buraya kadarını anladık.

Bu edebiyatı da hep yapıyorum.

Peki, değişen ne?

Kafa yapısını kastediyorum.

Hani sık sık yazıyorum ya…

Şu hasetlik fesatlık meselesi...

Maalesef bu kafalar aynı...

Hiç değişmiyor.

Değiştiremiyoruz.

       ***

Adam, o adamı sevmiyor.

Ağzıyla kuş tutsa...

Harikalar yaratsa...

Adam bir kere sevmemiş ve sevmiyor.

“Ben onun babasını da sevmezdim”

Bu söz esasıyla oğlunu da sevmiyor.

Sabit fikir, esnemiyor.

          ***

Bilirsiniz ben hep pozitif bakarım.

Şükürcü bir yapım var.

Para, pul, mevki hırsım yok.

Kahramanmaraş'ı güzel günler bekliyor düşüncesindeyim.

AK Parti iktidarının bu şehir için çok şeyler başaracağı umudunu taşıyorum.

Seçilmiş veya atanmış yöneticileri incitmek yerine teşvik etmek gerektiğine inanıyorum.

Ve her şeyin sevgiyle el ele verilerek çözüleceğinden eminim.

"Bu şehrin ilacı sevgidir" diyorum.

Bu duruşuma rağmen bana bile kızan oluyor.

Sevgiden yana olmaya, pozitif bakışa da kızılıyorsa eyvah!

Veyahut kendi gurubundan veya cemaatinden  olmadığım için benim doğrularımı kabul etmiyor.

İlle de bu guruplardan birine katılacaksın.

Yoksa sözün geçmez.

          ***

Şehirde böyle guruplar çok.

Dışarıdakileri sevmedikleri gibi...

Birbirlerini de sevmiyorlar.

Kolonileşmiş yaşıyorlar.

Guruplaşıyorlar.

Sadece kendi aralarında toplanıyorlar.

Gittikçe küçülüyorlar.

Kabuklarını da kırmıyorlar.

Ne dışarıdan adam alıyorlar.

Ne de kendileri başkalarına katılıyorlar.

Bu durumda zararı yine Kahramanmaraş görüyor.

Çünkü birleşme olmuyor.

Bir araya gelinemiyor.

Bütünlük sağlanamıyor.

Her kafadan bir ses çıkıyor.

Halbuki birlik olup tek ses olsak ne kadar güçlü oluruz.

          ***

Çözüm nedir?

Bana sorarsanız şöyle yaparım:

Biraz hukuk dışı olacak ama...

Biraz da insan haklarına aykırı...

Biraz da kaba…

Şehirde birlik beraberliği engelleyenleri doldururum kamyonlara...

Aksu'nun Sır Barajı'na karıştığı kap kara bölgeye dökerim hepsini...

Ölmezler ama kap kara olurlar.

İçleri gibi dışları da kararır.

Gerisini siz hayal edin.

Kafalar ancak böyle değişir.

Hayırlı günler.