Bayram Hikayesi !

Gazeteci Ve Köşe Yazarı Bekir Doğan bu haftaki yazısında şu konuyu ele aldı.

    Mübarek Ramazan Bayramını : her gün gelen trafik kazası haberleri, acı tatlı olaylar Elbistan da ki Şehit pilot haberine rağmen güzel geçirmeye çalıştık..

    Önce : Bayram Namazına Sultan Abdulhamithan camiine giderek, hayatı yaşadık, acı ve tatlı günleri bir kenara bırakarak bir çok şey öğrenerek, herkesle  bayramlaşma yaptık. Belediye Başkanımız Hanefi Mahçiçek ve mahalle sakinleri ile bayram sofrasında bir araya geldik.. Ramazan Bayramının güzelliklerini yaşadık..

    İlimizde hemen herkesin katıldığı ve Valilik Bahçesinde yapılan Bayramlaşma ya katıldık.. tabi bundan önce büyüğümüz Mehmet ağabeyimizin elini öperek 20 TL harçlık kaptık. Ki tarihi bir vaka oldu.. bugün tarih yeniden yazılmaya başladı.. iki 10’luk yeni ve katlanmamış bir para idi bu sebeple hatıra olarak saklayacağım..

    Valilik Bayramlaşanısın dan hemen sonra 

    Aile büyüklerimiz için:  Şeyhadil Mezarlığında bulunan Annem Emine, Babam Edi Hoca Durdu Doğan mezarını ziyaret ettik.. Zeki Pala ve Dostlara fatiha okuduk.. mezarlık ziyaretinden sonra , Kaynanamın Mezarı için Şeref hopuru köyüne gittik.. dualar okuduk, ziyarette bulunduk..

    Dönüşte : Malik Bin Ejder Hazretlerini ziyaret ettim.. Tabi Abdulhakim Eren hocamın Babası, Kayınbabası yakınlarının fatih asını da okuduk.. en azından oğlunun hayırlı arkadaşı olduğumuzu göstermek için kabri başına kadar vardım.. dua ettim.. fatiha okudum.. hayırıl bir dost , kardeş olduğumuzu gösterdik.. tabi o kabristan da bulunan herkese dua ettim..

    Dönüşte : ver elini Ekinözü Türkmenler köyü diyerek yola çıktı..

    O tünellerden geçerek Göksun üzeri , Elbistan, Ekinözü ilçesine geldiğimizde Mehmet Dayımın oğlulları Yusuf ve Bünyamin enişte Nakıp Aslan’ı içmede ailecek bulduklarını öğrendim.. nasıl olsa buluruz diye arabayı park ettim bir de baktım karşımdalar.. oturdukları basanın önüne gelmişim.. Acı su içerek acılı tavalarına misafir olduk..

    Yıllar sonra Nakıp Aslan eniştemizle hasbihal ettik.. dayımın damadı eniştemiz ilk tanıştık.. kanım ısındı.. hasret giderdik.. ailece dayımın torunları ile tanıştık..

    Sonra : Türkmenler köyüne Emmioğlu Ali Doğan’a misafir olduk..

    Her yerde demir var !

    Türkmenler köyü bölgesi için maden çıkarma izni alan ilgili şirket her yerden sondaj yaptırmış inanılır gibi değil her yer demir !..

    Kırom, Demir, Bakır, Kurşun, ve bir çok maden olan Türkmenler, Gaziler, Ataköy, Vehne Milyarlarca ton demir var hemde çok zengin demir yatakları üzerine kurulmuş.. .. 100 yıldan beri ülkemizi idere edenler nerede diye insanın sorası geliyor..

     Kamalak ağaçları dibinde buz gibi hava , yağmur sonrası doğa ve toprak kokusu, biz kısa kollu yelekle gittiğimiz için biraz üşüdük evin içine girdik ama öylesine temiz hava var ki insan havamın ciğerlerine gittiğini his ediyor..

     Demir madeni bir yana: bu bölge koruma altına alınmalı, buraya hastım hastaları için bir hastane yapmalı ve hastalar burada tedavi edilmelidir.. böyle bir temiz hava bir başka yerde yok..

     Temiz hava, insanı kuş gibi yapıyor..

     3 saat uyuduğun zaman : 24 saat seni götürüyor..

     Suyu o kadar temiz ki ne kadar içersen iç şişkinlik yok.. insanın içini temizliyor..

     Dut’ları o kadar güzel ki şöyle bir tabak yedim kesti , o kadar şeker oranı yüksek.. ve şeker hastaları bile yiyor.. bir şey olmuyor..

     Sözün kısası : Türkmenlere gelen hasta iyi oluyor , Kamalak havası onu iyileştiriyor..

     Kirazlar daha yeni yetmiş bol kiraz yedik.. yerli sarı erikler harika olmuş, yedik, topladık reçel yaptık..

     Dayımın oğlu Kadir Uygun’un o müthiş saç kavurmasını , yayık ayranı ile yerken, 5 yaş gençleştim galiba.. üç ay dursam 16 yaşında delikanlı olarak Kahramanmaraş’a dönerdim..

     En güzel tarafı ise : Telefon çekmiyor, internet yok, doğa ile baş başasın..

     Ah bin kere ah çeksem azdır.. buradan ayrılmak zor..

     İnsan burada en az yazları 3 ay, kışın bir ay yaşaması gerekir ki yenilenen bilsin , gençleşe bilsin.. genç delikanlı olabilsin..

     Türkmenler köyünde insanların yanakları kırmızı, kırmızı.. gözleri canlı, saf ve temiz insanlar.. bozulmamış Anadolu insanı.. sadece Türkmenler de var !..

      Özür: Ekinözü ilçesi Türkmenler mahallesi diyecektim ama: Onikişubat ilçemizdeki gibi mahalle olmadığı için köy yazıyorum, köy bile olamamış diye bilirim..

      Ekinözü Ambar köyü yol ayrımına kadar Asfalt yapılmış, hemde sıcak asfalt.. Büyükşehir Belediyemiz, Ekinözü ilçesi içine ve köylerine hizmet götürmeye çalışıyor.. çok da güzel olmuş ancak, Ambar yol ayrımına kadar yapılan sıcak asfaltı birinci derecede  Maden Şirketinin ağır tonajlı iş  makinaları , kamyonları kullanacak bu asfalt ne kadar sağlam bıraka  ki .. buradan Kahramanmaraş Büyükşehir Belediye Başkanı M. Fatih Erkoç başkanıma sesleniyorum: Bu sıcak asfaltın parasını maden şirketinden alması gerekir.. Çünkü birinci derecede onlar kullanacaklar.. ve bozacaklar.. an azından katkı payı ödemelilerdir.. para kazanıyorsa bunun da bir bedeli olmalı..!

     Ambardan sonra Türkmenlere kadar yol diye bir şey arama , Ekinözü ilçesi diğer mahalleleri durum aynı, Mahallelerde  hizmeti arama : bu sebeple Türkmenler köyü , köy olmaya devam ediyor.. belediye hizmetleri sıfır değil ekside..

     Ekinözü ilçesine yiğit bir belediye başkanı adayı gerekli..!

     Yaşamak isteyen herkesi Türkmenler köyüne devet ediyorum.. Cömert ve mert insanların yaşadığı Türkmenler köyünde sizi bir dost sofrası karşılar güler yüzlü kanaatkâr insanları görür onlarla yaşarsınız..

     İşte böyle 2016 yılı Ramazan Bayramı geçirdim : Halen rüyadayım sanıyorum.. Bayram da gördüklerim kısa çok özet olarak böyle..

     İyi bayramlar