Üniversite okumak isteyen gençlerin bir bölümü yaptıkları tercihlerine yerleşti. Sıra, barınma ve geçinme sorununu çözmeye geldi. Şayet, kalabilecekleri bir ev veya yurt, geçinebilecekleri bir burs bulurlarsa okullarını bitirip ülkelerine hizmet edecekler.

Biz Türkler genel olarak yaşadığımız yere ‘YURT’ deriz. Yurt denilen yer, bazen bozkırın bir köşesinde ‘bir çadır’ bir dağın yamacında ‘toprak bir dam’ bazen de milletin ‘vatan’ kavramının karşılığı olmuştur. Nedenini bilmem ama üniversiteli öğrencilerin toplu halde kaldığı binalara da ‘yurt’ denilmektedir. Bu yazımda; “İstanbul’un Fındıkzade semtinde bulunan ve bir dönem Üniversite okumak için İstanbul’a giden tüm Maraşlı talebeleri bağrına basan, onları her türlü tehlikeden koruyan, ‘Maraş Talebe Yurdu’nu’ anlatmaya çalışacağım” sizlere.

1947 Yılında İstanbul’da yaşayan eğitime gönül vermiş bazı Maraşlılar bir araya gelir ve bir dernek kurarlar. Kurulan bu derneğe, “Maraş Okutma ve Yardım Derneği” ismini verirler. Derneğin faaliyet alanı isminden de anlaşılacağı gibi ‘Eğitim ve Öğretim’dir. Bu muhterem insanlar bir müddet sonra ileride bir talebe yurdu yapmak üzere Fındıkzade semtinde bir arsa satın alırlar(1950 yılları). Alınan arsanın (ileriki yıllarda ola ki kötü niyetli birilerinin eline geçebilir düşüncesiyle) yarısının tapusunu Maraş Belediyesinin adına diğer yarısının tapusunu ise Maraş Özel idaresinin adına çıkartırlar. Bu hukuki durum bugün de aynen devam etmektedir.

Maraş Okutma ve Yardım derneğini kuran ve bir talebe yurdu yaptırmak üzere arsayı da alan hayır sahibi kişiler Allahın lütfü ve yardımıyla yurdun temelini atarlar ve 1960’lı yılların ortalarında binayı hizmete açarlar. Açılan yurda ‘Maraş Talebe Yurdu’ ismi verilir. Yurt, 1980 İhtilaline kadar etnik kökenine, mezhebine ve meşrebine bakmadan başını sokmak için kendisine başvuran tüm Talebe-i Uluma kapılarını sonuna kadar açar. İstanbul’a okumak için gelenleri bağrına bastığı gibi alış veriş için gelen esnafı, derdine dermen aramak için gelen hasta ve yakınlarını, iş bulmak için gelen işsizleri de İstanbul’da kaldıkları süre içerisinde misafir eder. Her ne sebeple olursa olsun Maraş’tan İstanbul’a gidenlere; Fındıkzade’ de Kızılelma Caddesi Türkçü Sokak No: 25 de ki bu kutsal yuvanın adresi verilirdi. Bu adrese gelen kişilerin derdi dinlenir ve yanlarına yurtta kalan bir öğrenci verilerek işlerini halletmeleri sağlanırdı. Eğitime gönül veren o hayırlı insanlar sadece bir talebe yurdu açmamışlar, aynı zamanda ‘İstanbul’un orta yerine bir Maraş kurmuşlardı.’

1980 İhtilalinde tüm vakıf ve dernekler kapatıldı. Kapatılan dernek ve vakıfların mallarına ihtilal idaresi el koydu. Yurdumuzu dört yıl sonra 1984 yılında tekrar aldığımızda her tarafı harabeye dönmüştü. Tekrar Eğitim – Öğretime açılabilmesi için ciddi bir paraya ihtiyaç vardı. Maraş Valiliği Maraş Talebe Yurduna sahip çıktı. Valilik, Kahramanmaraş Bayındırlık İl Müdürlüğüne yurt için bir Restorasyon projelendirmesi hazırlattı. Benim Yurt Müdürü olarak başında bulunduğum bir dönemde bu projelendirme uygulanarak Maraş Talebe Yurdu tekrar hizmete açıldı. 17 Ağustos 1999 Marmara depremine kadar açık kalan yurt depremde orta boyutta hasara uğradı ve ne yazık ki tekrar kapatıldı.

Yurt Yeniden Hizmete Başladı

Yurdun yeniden açılması ve Kahramanmaraşlı gençlere hizmet vermesi için dernek yetkilileri tarafından büyük mücadeleler verildi. Bu mücadelelerin sonucunda binanın bakım ve onarımı tamamlanarak yeniden hizmete açıldı.

Maraş Yurdunda kalanlar, havasını soluyanlar, suyunu içenler; ‘Vatanına, Milletine, Dinine ve Maraş’ına bağlı olur. Örfünden, ananelerinden asla kopmaz. Kendini hiçbir zaman yalnız hissetmez. İstanbul’un orta yerinde asla kaybolup gitmez. Yurt, kendisine sığınan öğrencilerini bir anne gibi kucaklar, bağrına basar, her türlü kötülüklerden korumaya çalışır.

Bu yurtta kalan ve bir süre müdürlüğünü de yapan bir Maraşlı olarak, yurdumuzun yeniden hizmete açılmasında çaba sarf edenlere teşekkürlerimi sunuyorum. Özellikle, İstanbul Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü Öğretim görevlisi Prof. Dr. Ali Malik Gözübol’a ve Kahramanmaraşlı iş adamlarımızdan Memduh Yellice’ye hizmetlerinden dolayı şükranlarımı sunuyorum. Bu güzel insanlar yurdun hizmete açılmasını sağladılar. Kahramanmaraş’ta yaşayanlara / bizlere düşen görev ise yurdun tanıtımını yaparak yurdu doldurmaktır.

Yurt yetkililerine ‘0556 222 31 50’ numaralı telefondan ulaşabilirler. Ulaşamayanlar şahsıma ulaşırlarsa kendilerine yardımcı olmaktan mutluluk duyarım…