Her canlı günü geldiğinde, vadesi dolduğunda bu dünyadan gitmek zorunda. Allah öyle yaratmış.

Bu insan olsun veya başka varlıklar olsun durum aynı. Doğanın bile bir ömrü var. Günü geldiğinde ağaç bile çürümeye başlar. Kesmek zorunda kalırsın. Yoksa çürüyüp devrilir. Bunu yapmadığınız takdirde bir de tehlikeli olmaya başlar. Çünkü kimin üzerine düşeceği, kimin canını alacağı belli olmaz. Bunu hep yaşayarak görüyoruz.

Makamlar ve mevkiler de öyledir. Bir makam bir ömür kadar değil. Günü geldiğinde o makamda oturman imkansızdır. En uzun belediye başkanlığında kalan M.P. yerinde bugün Mehmet Fatih Erkoç oturuyor. Erkoç da kaç dönem yaparsa yapsın. Bir gün o makamı da başkası temsil edecektir. Ama günümüzde maalesef öyle olmuyor. Sanki o makamlar ömür boyu kendisinde kalacak gibi davranan bir başkanımız var karşımızda. Hâlbuki o makamların geçici olduğunu daha önceleri yaşayarak gördü. 11. Cumhurbaşkanı Sn. Abdullah Gül bugün o makamda değil. Makamlar mevkiler kimseye baki değil. Tabii bunun tersini düşünen de yok değil. Sıkıyönetim zamanında sıkıyönetim komutanı olan Yusuf Haznedaroğlu bugün köşesine çekilmiş durumda.

 Önemli olan insanların yüzüne bakacak kabiliyette olumlu iz bırakmaktır. Günümüzde koltuk sahibi olanların etrafında yalakalık yapanlar var. Hep de olacaktır. Dünya var olduğu sürece bu olacaktır. İşin acı tarafı makam gidince etrafında olan o insanların bir başka makam sahibinin etrafından olduğunu yaşayarak görüyoruz. Şu anda da burada isimleri sırayabilirim ama şık olmaz. Güvendiğin o insanları mumla arasan bumlamazsın çünkü o güvendiğin dağlara kar yağdı. Onlar bir başka makam sahibinin yanındadırlar. Eskinin güçlü başkanları ve vekilleri Trabzon caddesinde gezerken selam verecek bir insan bulmakta zorluk çekmektedirler. Sonuçta ne oluyor? Kafasını tahtaya vuruyor ama iş işten geçiyor. Atı alan Üsküdar’ı geçmiş oluyor. Önemli olan ata sahıp olmak.

Bir gün gelecek esas onlar lazım olacak. Nikâh memurunun yeni evlenecek olan gençlerin evlenme cüzdanının verirken söyledikleri bazı sözler vardır.”İyi günde kötü günde hep yanında olacaksın destek vereceksin”. Gibi sözler söylerler! Şimdi bu söyleniyor mu bilmiyorum. O koltuk gittiği zaman evlilik akdinde olduğu gibi iyi günde, kötü günde de gerçek dostları yanında görmek bir yaşam güvencesidir.  

Bunları kulak arkası edildiğinde.O zaman başlıkta olduğu gibi ”Keser döner sap döner günü gelir hesap döner”ata sözü kulağınızda küpe kalır…

Daha önce yapılan köşe yazılarında yerel gazetlerin öneminden bahsetmiştik.Gazateler her zaman olumlu haber yapacak diye bir şart yok.Gerektiği zaman da kendisine düşen gerekli eleştiriyide yapmak durumunda.

Bunun akside oluyor. Basın aynı zamanda kontrolu çok zor olan bir meslektir. Hiç beklemediğin ve istemediğin haberlerde,köşe yazılarıda zaman zaman çıkıyor.Bu konuda makamlarında gerekli anlayışının gösterilmeside bir olgunluktur.