Değerli Kardeşlerim dinimizin önemle üzerinde durduğu hususlardan biride konuşurken doğru konuşmaktır.Düşünmek ve konuşmak insanı mahlukattaki canlılardan ayıran ve mahlukatın en şereflisi vasfını katan en belirgin özelliktir.İnsanı vezir edende rezil edende dilidir.Dolayısıyla insan ağzından bir söz çıkacağı zaman o sözü iyice ölçüp biçip ona göre ağzından konuşmalıdır.

Rabbimiz Ayet-i Kerimede:

“Ey îmân edenler! Allâh’ın ve Rasûlü’nün huzûrunda öne geçmeyin ve

Allah’tan korkun. Şüphesiz Allah işitendir, bilendir.

Ey îmân edenler! Seslerinizi Peygamber’in sesinin üstüne yükseltmeyin! Birbirinize bağırdığınız gibi, Peygamber’le yüksek sesle konuşmayın; yoksa siz farkına varmadan amelleriniz boşa gidiverir.” (el-Hucurât, 1-2)

Buyurarak insanın ağzından çıkan söze çok önem göstermesi gerektiğini,yanlışlıkla yaptığımız bir hatayla amellerimizi boşa gidebileceğini bildirmiştir.Diğer önem göstereceğimiz hususlarda biride çok konuşmak yerine az ve öz konuşmaktır.

Peygamber efendimiz; 

Çok konuşan çok yanılır, çok yanılanın yalanı çoktur. Yalanı çok olan da Cehenneme layıktır

Sevgili peygamberimizin de belirttiği gibi çok konuşupta yanılacağımıza,yalan günahına düşeceğimize az ve öz konuşup,doğru konuşup cennete layık olmak en güzelidir.

Hadis-i şeriflerde; 

 “Her sabah, bütün uzuvlar, yalvararak dile derler ki: Bizim hakkımızı gözetmekte, Allah’tan kork, kötü söz söyleme, bizi ateşte yakma! Bizim dine uyup uymamamız senin sebebinledir. Sen doğru olursan biz de doğru oluruz. Sen eğri olursan biz de eğri oluruz”

“Bedende hiçbir uzuv yoktur ki, Allâh’a, dilin lüzumsuz ve çirkin konuşmalarından şikâyet etmesin”

Eğer bir kimsenin kalbinde darlık ve üzüntü, vücudunda bitkinlik ve halsizlik, rızkında eksiklik ve bereketsizlik olursa, bunun boş ve yersiz konuşmalardan meydana geldiğini bilmelidir! Dil söylemezse, kalb rahat eder. Sözü az, ameli çok olanın, gönül gözü parlar, açılır. Diline sahip olan, bedenine de sahip olur buyurulmuştur.

Mü’minin unutmaması gereken diğer hususta konuştuğu her sözden sorumludur.Ayette:

“İnsan hiçbir söz söylemez ki yanında onu gözetleyen, yazmaya hazır bir melek bulunmasın!” (Kaf, 18)

Buyurularak insanın başı boş olmadığı ağzından çıkan her sözün karşılığını Ahirette göreceğini ağzından çıkan sözün hayırsa mükafatını göreceği,ağzından çıkan sözün şer ise cezasını çekeceğini unutmaması gerektiğini Rabbim Ayet-i Kerime ile bizleri uyarmaktadır.

Kullarının mütevâzı olmasını isteyen Cenâb-ı Hak, yüksek sesle konuşmayı hoş görmemiştir. Âyet-i kerîmede şöyle buyrulur:

“…Sesini alçalt! (Bağırıp çağırarak konuşma!) Unutma ki, seslerin en çirkini merkep sesidir.” (Lokmân, 19)

Kimsenin sözünü kesmemeli, kalbini kırmamalıdır. Nitekim Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, “En fazîletli kimdir?” sorusuna; “Dilinden ve elinden müslümanların emniyette olduğu kimsedir.” cevâbını vermiştir.

Dâimâ güzel söz söylemelidir. Nitekim Cenâb-ı Hak:

“Kullarıma söyle, en güzel sözü söylesinler!..” (el-İsrâ, 53) buyurur. Zîrâ güzel bir söz, sadaka yerine geçer ve insan onunla da cehennemden korunabilir.

Peygamber Efendimiz Hadisinde:

“Kim bana iki çenesi arasındaki

(dili) ile iffet ve nâmusunu koruma sözü verirse, ben de ona cennet sözü veririm.”

Buyurarak dilini zaptedebilen bir mü’minin Cennetin kapısını aralayabileceği müjdesini vermektedir.

Değerli Kardeşlerim çok ama çok dikkat etmemiz gereken dilimiz bizi ya cennete ya da cehenneme sürükleyebilir.Toplum içinde otururken bir konu konuşuluyorsa o konuyla ilgili bilgimiz varsa konuşalım o konuyla ilgili bilgimiz yoksa susalım.Bazı kardeşlerimiz sırf konuşmak için konuşuyor ve hatay düşüyor.Bir toplum içine girdiğimizde bir kişi konuşurken diğer bir kişide konuşmaya çalışıyor.Bekleyelim o konuşana saygı göstererek o susunca biz konuşmaya başlayalım. Bağırmak suretiyle toplum içinde baskın çıkmaya çalışmayalım.Toplum içinde bazı kardeşlerimiz konuşurken kendi yapmadığı hususları sanki kendi yapıyormuş gibi konuşuyorlar ki bu da yalana giriyor sakın bu hataya düşmeyelim.Bir toplum içine kaynaştığımız zaman dedikoduya dönen sohbetler oluyor bu sohbetlerden uzak duralım ve o ortamda bulunmayalım.Konuşurken yumuşak bir üslupla konuşmalı karşımızdaki kardeşimizin gönlünü kıracak o nu üzecek tarzda konuşmamalıyız.Rabbim bizleri konuştuğunda doğru konuşanlardan etsin.Rabbim bizleri kendisine layık kul,Peygamber Efendimize layık ümmet etsin.AMİN.