Neden uzlaşamıyoruz?

Aynı soruyu tekrarlayıp duruyorum.

Bu konuda da defalarca yazdım ve yazacağım.

Kahramanmaraş’taki eksikliğimizi çözmeye çabalıyorum.

Ne yaparsak yapalım…

Ne yazarsak yazalım…

Hangi yolu gösterirsek gösterelim…

El ele vermeyi beceremiyoruz.

Birbirimizi sevmeyi öğrenemiyoruz.

            ***

Benim yapımı bilirsiniz…

Genelde bardağın dolu tarafına bakarım.

Dünya’ya pozitif bakmaktan keyif alırım.

Eleştiriyi incitmeden yapmaya çalışırım.

Eleştirdiğim konuya projemi de eklerim.

Kavganın çözüm olmadığına inanırım.

En kötü en beceriksiz insanda bile şehrimiz için fayda ararım.

Bürokrat olsun, iş adamı olsun,  teşvik ederim.

Tek amacımız şehrimize hizmet sağlamaktır.

Buna rağmen rahatsız olanlar var.

            ***

Olumlu bakışlara bile eleştiri geliyor.

“Neden sert olmuyorsun?” Diyenler var…

“Neden taraf olmuyorsun?”Diyenler var.

Ben de diyorum ki…

“Ben sevgiden yanayım”

“Sevgiden yana taraf olmalıyız”

“Ben yüreği sevgi dolu olanların tarafındayım”

“Şükretmesini bilenlerin tarafındayım”

“Çözüm sevgi ve barışla olur”

“Kavgayla sonuç bulunmaz”

“Kavganın Kahramanmaraş’a faydası olmaz.”

İş yapanı alkışlayalım.

Yapılmayanları da isteyelim.

Kavga yerine istemeyi öğrenelim.

            ***

Bazen merak ediyorum.

Bu kavgacılığın nedeni nedir?

Maraşlılar neden birbirini çekemiyor?

“Bu şehri okutalım” diyoruz ses yok.

“El ele verelim” diyoruz tık yok.

Bir türlü asgari müşterekte birleşemiyoruz.

Nedenlerini bilimsel olarak araştırıyorum.

Biraz inceleyelim görelim.

Uzmanları dinleyelim.

Bakalım kavganın nedenini bulabilecek miyim?

İyi günler.