Fenerbahçe kongresini gerçekçi hayaller kuran Ali Koç kazanırken; hayallerini gerçek sanan Aziz Yıldırım kaybetti.

Aziz Yıldırım gibi kurt bir futbol adamının ağır bir hezimete uğrayacağını görememesi ve büyük işler başardığı 20 yıllık başkanlık dönemine acı biçimde veda edişi ne kadar ilginç. Alınması gereken ne çok ders var.

“Güç zehirlenmesi’’ genelde insanları yanıltıyor. Ekip çalışması yerine tek adamlığa özenenler bu gibi yarışlarda çoğu kez gerçekleri göremiyorlar. Gerçek değerlendirme yapamıyorlar.
Zamanında çekilmesini bilmek ne büyük bir erdem, tabanın değişim arzusuna direnmek, tek adamlığa yönelmek, camiasıyla dahi ilişkilerini sertleştirmek çoğu zaman işe yaramıyor.

Gideceğin yerden helalleşerek, kucaklaşarak gitmek varken, hırsız gibi kaçmak, kucaklaşamamak ne kötü…

Bu tür görevlerde bulunanlar Fenerbahçe Kongresinden ders alırlar mı? Batıda belki ama bizde daha uzun yıllar hayal gibi görünüyor.

Bizim coğrafya bir garip. Bu topraklarda yaşanan başarılar bilimsel çalışma sonucu değil, liderlerin çabası sonucu yaşandığı için Aziz Yıldırım’ın başına gelenler daha çok kişinin başına gelecektir. Allah korusun…

Seçime çok az bir süre kaldı. Fenerbahçe deki değişim siyasette de yaşanır mı? İyi olur ama kolay olmaz. İktidardaki kişiler değişmese bile zihniyetlerin değişmesi gerekiyor.

İnsanların mevki ve makamları ne olursa olsun, ‘Ben demekten kaçınmaları şart.’ Kendi gibi düşünmeyenleri cezalandırmak, kendi gibi düşünenleri haksız yere korumak, haktan, adaletten uzaklaşmak bu ülkede son bulmalı artık.

Hukukun üstünlüğü,  ‘güçlünün haklı olduğu değil, haklı olanın güçlü olduğu bir düzen’ mutlaka kurulmalı. Kanunlar herkese uygulanmalı.

Bu düzen; ‘asr-ı saadet dönemindeki düzen gibi’ olmalı. İdareciler kararlarını nefisleri için değil Allah için almalı.

Bu devlet hukuk devleti olmayacaksa, haklar seçimden seçime hatırlanacaksa, doğruları söyleyenler tüm köylerden kovulacaksa, iktidar değişse ne olur, değişmese ne olur?

İnsanlar yinede ‘arzuladığı düzene kavuşmak için karınca misali’ mücadelesine devam etmeli. Gördüğü haksızlıklara, şahit olduğu hukuksuzluklara Allah’ın emrettiği üzere karşı çıkmalı.

Ben bilirim… Ben yaparım… Ben çözerim… Ben, ben, ben… Diyenlere prim vermemek gerekiyor. Ümmeti Muhammed’in;  ‘Ayinesi iştir kişinin lafına bakılmaz’ sözü gereğince güzel konuşana değil, doğru konuşana sahip çıkması gerekiyor…

Bu Ali Millet bunu yapabilir mi? Elbette daha önceleri onlarca kez yaptı… Elbette bir daha yapar…