Konuşma Dili

Konuşma Dili, günlük yaşantımızda, iletişim kurmak için konuşurken kullandığımız dildir.

Konuşma Dili, doğal olduğundan dolayı, konuşurken, cümlelerimizin kurallı olup olmadığına veya kelimelerimizin doğru sıralanıp sıralanmadığına çok dikkat etmeyiz.

Konuşma Dili, bölgelere, şehirlere, beldelere ve hatta, köylere göre farklılık gösterebilir.

Yazı Dili

Yazı Dili, yazıda kullanılan dildir.

Dil birliğini ve anlaşma kolaylığını sağlamak için kullanılan kitap dilidir.

Edebî dildir.

Kültür dilidir.

Dahası, Yazı Dili, bir kavmin medeniyet dilidir.

Öyle ki; kültürü ve edebiyatı olan bir milletin Yazı Dili olabilir.

Yazı Dili, düşünceye dayanmaktadır ve dilin tüm kurallarına uymaktadır.

Üstelik, dilin tam bir anlatım yeteneğine sahip cephesidir.

Konuşma ve Yazı Dili Farkları

Konuşma Dili, her bölgenin kendine özgü doğal ve günlük dilidir.

Yazı Dili ise, okuma yazmada kullanılan ortak dildir.

Zaten, Yazı Dili, Konuşma Dili’nin bir öykünmesidir. Yani, bir taklididir.

Bir başka ifadeyle, Konuşma Dili, doğaldır.

Doğal bir dildir.

Yazı Dili ise, yapma bir dildir.

Yani, yapaydır.

Bir ülkede, tek bir Yazı Dili; birden fazla Konuşma Dili vardır.

Ne var ki; Yazı Dili’nin kullanım sahası, Konuşma Dili’ne kıyasla, daha geniştir.

Yazı Dili’nde, kurallar vardır.

Konuşma Dili’nde ise, hiçbir kural yoktur.

Konuşma Dili, günlük yaşantıda, farklılık gösterir.

Yazı Dili ise, herhangi bir farklılık göstermez.

Kavim: Aralarında töre, dil ve kültür ortaklığı bulunan, boy ve soy bakımından da birbirine bağlı insan topluluğu (TDK – Türk Dil Kurumu)