Genel seçimler yaklaşıyor. Kamuoyunda ''siyaset'' konusu ve söylemleri yoğunlaşmaya başladı.

Siyaset, toplumda tam karşılığını bulamayan bir kavram.

Genellikle particilik ile siyaset birbirine çok karıştırılan iki kavram.

Particiliğin herhangi bir boyutunda yer alan herkes kendini siyasetçi olarak tanımlar'' şu kadar yıldır siyaset yapıyorum siyasetin içindeyim'' falan der.

Siyaset, siyasetçi ve parti konularındaki görüşlerimi paylaşmak isterim.

Bir toplumda maddi ve manevi olarak üretilen bazı değerler vardır ve bu değerleri paylaşma mücadelesi içinde olan kesimler vardır.

Bu toplum bir mahalle olabilir, bir köy, ilçe, şehir ve ülke olabilir.

Bu değerleri paylaşma mücadelesi, toplumun bazı kesimleri arasında çelişkiye yol açabilir.

Bir kesimi mutlu eden bir paylaşım başka bir kesimi mutsuz edebilir.

Her kesim kendi açısından haklıdır ve bu paylaşım mücadelesinin bir çatışmaya dönüşmeden ve bütün toplumun ortak menfaatine uygun bir şekilde yönetilmesi gerekir.

Yakın zamanda gündemde çok yer aldığı için kömür madeni konusunu örnekleyelim.

Kömür bu ülkenin bir zenginliğidir. Ve bir paylaşım mücadelesinin konularından sadece birisidir.

Toplumun bir kesimi kışın rahat rahat ısınmak için ucuz kömür talep eder. ''kömür alamayıp ta soğuktan donalım mı'' der haklıdır.

Toplumdaki bazı kesimler kömür madeni işletip para kazanmak ister, daha çok yatırım daha çok istihdam peşinde koşar. '' bu işe bu kadar yatırım yaptık para kazanmayalım mı'' der haklıdır.

Bazı kesimler de bu madende çalışıp evine ekmek götürme çabası içindedir. ''Yerin şu kadar altında riskli bir iş yapıyorum tatminkar ücret almam gerek'' der ki o da haklıdır.

Gelgelelim ki bu talepler birbiriyle çelişir.

Evde ucuz kömür yakmak isteyenlerin talebi yerine getirilse yatırımcı daha az bir kazanca, işçi de daha az bir ücrete razı olmalıdır.

Yatırımcı çok kazansa evlerde daha pahalı kömür yakılıp işçiler çok az ücrete razı olmalıdır.

İşçi daha fazla ücret alsa yatırımcı az kazanacak, evlerde insanlar soğukta oturacaktır.

İşte her kesimin kendince haklı olduğu bu paylaşım mücadelesini en adil ve bütün ülke menfaatleri için en doğru şekilde çözme işine siyaset denir.

Yani herkesi memnun etmenin imkânsız olduğu, bazı çevrelere zalim, gaddar gelebilen, aslında çok yüce ve onurlu bir iştir.

Koskoca bir gemiyi düşünürsek tayfanın, ocakçının, kamarotun yolcunun bazı talepleri ve memnuniyetsizlikleri olabilir ama geminin sağlıklı bir şekilde rotasında güvenle ilerlemesi hepsinin ortak menfaatidir.

İşte bu dengeyi gözeterek yönetme işine siyaset denir.

Bu konulara kafa yorma işi de siyasettir.

Bu işleri yapabilecek konuma gelmenin süreci de particiliktir.

Particiliğin bizatihi kendisini siyaset olarak değerlendirmek doğru olmaz.

Particilik tıp fakültesi okumak ise siyaset hastayı iyileştirmektir.

Siyasetin bu fonksiyonunu özgür ve üretken bir şekilde icra edebilmesi için, içinden çıktığı toplumun sorunlarını her türlü kısıtlamadan arınmış olarak özgürce analiz edebilmesi ve tüm toplumun asgari ortak menfaati yönünde çözecek iradeyi gösterebilmesi gerekir.

Özgürce toplumun nabzını tutma, sorunlarını dinleme ve çözümleme için ise vesayetten arınmış ve güçlü bir siyaset mekanizması gerekir.