Güzelim Beyoğlu son 25 yıldır kaç şehide ağladı hatırlamıyorum. Saat 15.30 gibiydi bu şirin beldeye vardığımda.
İnsanların ağzını bıçak açmıyordu.
Arabadan inerken tek tek dostlarım beni tanıyanlar ile ayrı ayrı kuçaklaşıp, baş sağlığı dileğimizi ifade ederken yüreklerindeki kabaran öfkeyi güçlükle bastırdıklarına tanık olduk.
Sevgili dostumuz Ökkeş Oğul ve adını sayamadığım onlarca dostumuz ile kahvehanede, cami avlusunda ayak üstü sohbet ederken şehit olan delikanlının soyadının ORÇAN olduğunu ama değiştirerek DOĞAN yaptırdığı söylendi.
Üç kardeş ve bu üç kardeşin üç ayrı çocuğu şehit olmuş.
Buna nasıl yürek dayanır ki?
Üç amca çocuğu 1993, 2005 ve 2009 tarihlerinde ayrı ayrı bu vatan için Güneydoğu kırsalında şehit olmuş.
Belediye Başkanı Osman Okumuş’u cep telefonundan aradım. Zorla sesi çıkıyordu. Bitkin ve perişan bir haldeydi.
Musalla taşına şehitimizin naaşı konulduğunda cami avlusu dar gelmiş, namaza duranlar sokağa taşmıştı.
En ufak bir taşkınlık olmadı.
Vakarlı ve bu asil millete uygun bir tören tertip edildi.
Yiğit doğmuş ve yiğitçe bu vatan için toprağa düşmüştü.
Şehit Abuzer DOĞAN’ın yakınları da aynı metanet içindeydi. Naaşı başında göz yaşları akıtıldı, dualar edildi ve son yolculuğuna uğurlandı.
Sokaklar doluydu.
Beldenin bütünü oradaydı.
Türkoğlundan, Kahramanmaraş’tan ve civardan gelen vatandaşlar hep bir ağızdan;
HAKKIMIZ HELAL OLSUN!..
Sözleri Gökyüzüne doğru yankılanarak gitmesi gereken menzile yol alırken, naaşı çoktan mesai arkadaşlarının omzuna alınmıştı bile…
Vali Vekili Kurşat Kırbıyık dahil orada bulunan insanların göz yaşına tanık olmak ve o akan göz yaşına saygı duymamak, o şehidin aziz naaşı önünde saygıyla eğilmemek mümkün müydü?
Malum yüreğimiz kan ağlaya ağlaya takip ettik.
Ne diyelim.
Vatan sağ olsun.
Ne diyelim: MEKANI CENNET OLSUN!...
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.