Bir önceki yazımda “Bu günlerde karamsarım.” diye bahsettiğim duygu, ne yazık ki aynı şekilde devam ediyor, edecek de. Şehitlerimiz, cinayetler, şiddet, kısaca kötü olan ne varsa bitinceye kadar sürer. Yaşadığımız süre içerisinde ne yazık ki bitmeyecek onu da çok iyi biliyorum. Bu anlamda umudumu kaybettim galiba. Şehitlerimizin mekanı cennet olsun. Tüm yakınlarına sabır diliyor, bu olayların bir an evvel bitmesi için dua ediyorum.

Hayat devam ediyor ama yine de hayata, hatta zamana karşı yarıştığımız bu günlerin kıymetini bilerek, kimseye zarar vermeden yaşamak gerekiyor.

Hayat devam ettiği sürece hepimiz büyük veya küçük birçok yakınımızı ya da ailemiz içinden birilerini kaybetmişizdir. Gün oluyor yakınlarımızdan, gün oluyor uzaktan birilerinin ya hasta olduğunu ya da ölüm haberini alıyoruz. Anlatmak istediğim şey çok basit aslında, günün birinde hepimizin kapısının da çalınacağı bir zaman var, bunun zamanını bizler bilemiyoruz. Nerede, ne zaman, ne şekilde her şeyin hayırlısı diyor, yaşamaya devam ediyoruz ama anın kıymeti bilinerek, yaşamakta bize verilen sürenin en iyi şekilde değerlendirilmesi gerekiyor.

Çünkü, madem bize verilen zaman kadar yaşayacağız, yaşadığımız her anda bir şeyleri paylaşalım. Fırsat var iken, birbirimizi kırmayalım, değer verdiğimiz, sevdiğimiz kişileri elimizden kaçırmayalım. Hayatta iken hepimiz, sevgiyi, mutlulukları, saygıyı, dostluğu yaşayalım, paylaşalım.

Çünkü bir gün zaman gelip, ayıracak bizleri istemeden. Dur diyemeyeceğiz “Arkadaşlarımı kırdım. ”, “Eşimi üzdüm. ” Annem ile kavga etmiştik, gönlünü alayım.”, Sevdiğimin dün kalbini kırmıştım.” ve daha nice sebepler için. Maalesef o zaman vakit bulamayacağız. Bu nedenle pişmanlık duymak ve keşke dememek için, çekip gitmeden önce bunu lütfen iyi düşünelim…

Hayat çok kısa, ipin bir anda kopmasına bağlı. Ve maalesef bizim o ipi yeniden bağlama şansımız hiç yok.

Bize verilen süreyi bilmeden, sevdiklerimizle, arkadaşlarımızla, dostlarımızla, ailelerimizle zamanı en güzel, en iyi bir şekilde değerlendirerek, yaşayalım. Birlikte gülelim, birlikte kahkaha atalım, birlikte sıkıntılarımızı, dertlerimizi paylaşalım, birlikte ağlayalım. Birlikte sevelim, eğlenelim. Hayatı elimizdeki imkanlar doğrultusunda alabildiğine yaşayalım.

Kırgınlıklarla, sevgisizliklerle ve mutsuzluklarla ayrılmayalım bu dünyadan.