29 Ağustos 2013 günü eskiden Çarşı karakolu dediğimiz ve şimdiki adıyla Şehit Murat Örümcek Polis Merkezinde mağdur- şikayetçi olarak karakola gelen üniversite mezunu bir gencin şikayetine ilgisiz kalan görevliler ve sonrasında meydana gelen dayak olayına ilgisiz kalmamız her halde beklenemezdi.

Akşam vakti meydana gelen bu olayda, polis memurları bahçede şikayete gelen vatandaşa meydan dayağı çekerler, çevredeki esnaf ve vatandaşların tepkileri karşısında da dayak olayı karakol içinde devam eder.

Bu görüntüler mutlaka vardır.

Karakoldaki kayıtların silinmesi ya da oynanması Kahramanmaraş emniyetinde de ciddi sorunlar getirir. İnsanlar bunu sorgular.

Bahçede dayak atılırken cep telefonları vatandaşların kayıt yaptıkları bilgileri de geldi.

Bu nasıl iştir?

Bu nasıl görev anlayışıdır?

Şimdi bizler polise nasıl güveneceğiz?

**

Kahramanmaraş bir huzur kentidir. 1995 yılında Elbistan ilçemizde buna benzer bir olay sonrasında ortaya çıkan hadiselerden bilgi sahibi değil misiniz?

1978 yılı sonunda bu şehirde meydana gelen Maraş olaylarını bilmiyor musunuz?

Orada polislerin dayak attığı sırada bir toplumsal olay meydana gelseydi bunu nasıl önleyecektiniz?

Yoksa Mısır’da olduğu gibi yürüyen eli silahsız insanların üzerine kurşun yağdırarak mı bunu önleyecektiniz?

Dün saat 20.00’den itibaren üç dört gazeteci arkadaşımız bu olayları ve konunun hastane boyutunu an be an izlediler ve bizlerde bilgi sahibi olduk.

**

KİMSE KENDİNİ KANUN YERİNE KOYMASIN

Karakola mağdur ve şikayetçi olarak gelen bir delikanlı ne yaptı da siz bu dayağı attınız?

Sizlere kaba kuvvet ya da küfür ettiyse bile, sizler adaleti sağlamakla görevlisiniz.

Raporlarınızı tutar ve Adliyeye sevk edersiniz.

Siz ceza vermek makamında mısınız?

Siz hakim olarak böyle bir ceza verme hak ve yetkisini kimden aldınız?

Bu güne kadar şerefli polisimiz ve askerimiz için hiç yazı yazmamış birine siz bu yazı yazmak zorunda bırakıyorsanız burada bir sorun var demektir.

33 yıldan bu yana gazetecilik yapan, her zaman polis ve askeri savunan bir insan, bir gazeteci bu yaptığınızı sorgulamak zorunda kalıyorsa, endişe ve kaygıları var ise bir yerde sorun var demektir.

Konu hukuka taşınacaktır. Belki de bu yazıyı yazdığım saatlerde adliye de duruşma da yapılıyor olabilir.

Adaletin kestiği parmak acımaz.

Ama o her zaman saygı duyduğum, sevdiğim, canımdan üstün tuttuğum polis imajı benim vicdanımda zedelenmiştir.

Keşke böyle bir şey yaşanmasaydı.

Polis dayağına maruz kalan gençlere geçmiş olsun diyor, adaletin yerini bulmasını temenni ediyorum.