Her şehit haberi geldikçe o mübârek şehitlerle birlikte “vurulup vurulup kıvranıyor” millet. Öfke ve figan Anadolu’yu sarıyor, öfke ve gözyaşı anaların, babaların, eşlerin, çocukların ciğerlerini dağlıyor, öfke ve acı damar damar, yürek yürek büyüyor.

Bu öfkede nefs ve kin yok. Bu öfkede menfaat ve hınç yok. Bu öfkede Allah (c.c)’ın âyetlerine, Hz. Peygamber (s.a.v)’in sünnet ve hadisine aykırılık yok. Kadere ve kazaya, Allah (c.c)‘ın ecel vaktini yazdığına inanıyoruz elhamdülillah. Şüphesiz ki Allah (c.c), âyetinden bildirdiği üzere her kul bir vesile kılınarak ölecektir ve şehitlik mertebesine ulaşacaktır. Âmenna!

Fakat Düşman, yani PKK azıttı, haddini bilmez oldu, kan içen vampirlere dönüştü yine. Askerlerimizi ve polislerimizi peş peşe şehit etmeye başladı. Karakollar yine şehit kanlarına boyandı.

Bu ülkede çeyrek asırdır Mehmetçikler ve polisler PKK’yla savaşır, şehit olur, sakat kalır ve sonunda bir hanede yazgısına razı yaşarlar. Bu fedakâr ve sâdık, hesapsız vatansever insanların şehitliği için devlet ne zaman şaha kalkacak? Ne zaman PKK’nın dağlarını ateşle eritecek?
 

Askerlik zamanları geldi mi hiçbir kaçamağa, bürokratik üçkağıda, sahte sağlık raporuna, yurt dışı ikametlerine tenezzül ve tevessül etmezler. Askerlik çağları geldi mi gâzâya gider gibi giderler sülüslerinde yazılı kıtalarına.
 

Kandil Dağı duruyorsa hâlâ, devletin ayıbıdır bu! Fakat düşman Kandil Dağı’ndan ziyade şehirlerin, ilçelerin içinde ve cangıllarındadır. Gündüz işçi, memur ve esnaf sûretinde görünüyor, geceleri veya birkaç adım ötede kılık değiştirmiş PKK iblisine dönüşerek kanlı eylemlerin faili olabiliyor.

Bu fecaat hâl üzere silahlı gördüğün her PKK’lıyı meydanlarda asıp sallandırmalı. Savaştır bunun adı. Savaş açan düşman alçaklığın, namussuzluğun, canavarlığın bütün icaplarını ve şenaatını taşıyarak saldırıyor. O zaman açıp Kur’an-ı Kerim’i, böyle bir düşmana ne yapılır, okuyup gereğini yerine getireceksin efendi! Kısasa kısas; âyet böyle buyuruyor.

Asıp sallandırmazsan olmaz! Bu şenî ve cinaî meseleler için âyet var. “Müşrikler sizinle toptan savaştıkları gibi, siz de onlarla toptan savaşın” (Tevbe / 36). “Sizlinle savaşanlarla siz de Allah yolunda savaşın ve aşırı gitmeyin. Şüphesiz Allah aşırı gidenleri sevmez” (Bakara /190).
 

Şu âyet üzere silahlı yakaladığın her PKK’lı ve yandaşı teröristi görünür yerlerde ibret için asacaksın: “Kendilerine haksız yere saldırılan kimselere savaşma izni verilmiştir. Şüphesiz Allah onlara yardım etmeye kadirdir (Hacc suresi / 39-40)
 

Namussuz PKK’nın Kürtçü ideolojisiyle bölgedeki Kürt insanımızı asla bir görmeden, onların tırnağına dahi zarar vermeden silahlı her PKK’lıyı âyet üzere meydanlarda asacaksın! Asacaksın ki, İslâm’ın merhamet, sevgi ve korkusunu aynı anda yaşamalı bu cânî insanlar.

Dünyada hiçbir örgüt iç ve dış destek almaksızın teçhizatlı silahlarla eylem yapamaz, kumandalı bomba patlatamaz, roketatar füzesi fırlatamaz. Dolayısıyla PKK denen örgüt canavarca eylemleri tek başına gerçekleştiremez.  Güvenlik güçlerin ve istihbaratçıların arasında PKK’ya bilgi veren ve göz yuman hainler var.

Hz. Ömer Efendimizin cehdince kararını verip general ve komutanları asıl işi olan PKK’yla adam gibi savaşmak üzere gönderip “PKK dışında bir Allah kulunun ekinine, koyununa, samanına dahi dokunmadan teröristleri temizleyip öyle döneceksiniz kışlalarınıza” diye emir vereceksin. Emre itaat etmeyeni görevinden alacaksın.

Bu ülke ki, devasa ordusu bir avuç PKK’lıyla çeyrek asırdır baş edemiyor, dedirtmemeli. Bu ülke ki, hafta geçmeden askerleri ve polisleri şehitleri oluyor ve yüreklere ateş düşüyor. Fakat bu ülkenin idarecileri, komutanları ve siyasî liderleri içi boş protokol beyanatlar yarıştırmakla meşguller Bu, böyle devam edip gidiyor çeyrek asırdır.

Zaman tükeniyor, şehitler çoğalıyor. Bütün iman ve savletinizle “Ya devlet başa…” deyip HDPKK kökten bitirecek büyük taarruz ne zaman?