Vakar, haysiyet, şeref gibi kavramların sadece konuşma dilinde yüceltilerek anlatılmasına karşın uygulamada tam tersi yaşanıyor maalesef.. Bu asil kelimeler edebiyat yapmaya veya  hamasi nutuklar atmaya yarayan söz aksesuarları sanki..!

Onurlu ve dürüst insanların ötelenip; üç kağıtçı, dilbaz ve yağcıların ilgi gördüğünü, öne çıkarıldığını gördükçe vakar, haysiyet gibi sözlerin kullanım alanlarının çok dar olduğunu düşünüyorum bu da acıtıyor  içimi..

Dili her yöne dönebilen laf  cambazları,  yalakalar, şakşakcılar baştaçı edilirken genellikle doğrucu davudlar ötelenir, itibar görmezler. İnsanların gözünü bir büyücü marifetiyle kandıran dilbazların arkasından atıp tuttukları halde yüzlerine  karşı parlak iltifatlar yapanlara şahit oldukça insanlığımdan utanıyorum.

İnsan nefsinin alıklığı ve bazılarının da dalkavukluğu bu ortamı oluşturuyor.

Böyle bir toplumda yaşamak çalı ve dikeni bol bir arazide yürümek kadar zor geliyor bana.

Her türlü sosyal ortamlarda zekasız, idraksiz, öngörüsüz, cahil ama yalaka olanların donanımlı ve dürüst olanlara ezici üstünlük gösterdiği bir gerçek.

Fıtratında eğip bükme olmayan, doğruya eğri demeyen, onuruna düşkün,  kendine dürüst olmaktan hoşlanan kişilerin zeka seviyesi, becerisi ve azmi ne olursa olsun ya gözden kaçar ya da geç fark edilirler.

Olanca karakter ve kişilik çirkinliğine rağmen dil marifetiyle makyajlı sözlerini perde yaparak göz boyayanların sayısı az değil.

İş başvurularında bile  liyakat için gerekli olan özelliklerden; tecrübe, bilgi, zeka, beceri, çalışkanlık, dürüstlük, azim ve bunun gibi hangi değere sahip olursanız olun, sizi “yağcılık” kadar  yüzde yüz oranda kesin hedefe hiçbiri ulaştırmıyor. Yağcı ve dilbaz olmadığınız takdirde  özgeçmişinizle ilgili ne sunarsanız sunun değerinin olmadığına pek çoğumuz şahit olmuştur.

İstisnalar  vardır ; ama liyakatin esas alınmadığı, eyyamcılığın itibar gördüğü bir alemde yaşadığımız bir gerçek.

Bu gerçek tarihte de vardı hep var olacak ne yazık ki..

Padişah soytarıları ortalıkta fink atarken, lafını esirgemediği için kellesinden olan şairlerle doludur tarih.

"Her dalkavuk bir alığın sırtından geçinir " derler. İnsanların yarısı alık  diğer yarısı da dalkavukmuş demek ki bu söze göre.

Alıkların akışkan nefisleri yüzünden dalkavuksu basitlikler cirit atıyor dünyamızda.

Hem dalkavuk hem alık olmayıp ortasında kalmak çok mu zor?.

"Tatlı dil yılanı deliğinden çıkartır"
"Tatlı dil gönül güzelliğinden gelir"

Bu güzel sözler;  iyi ve yapıcı niyetliler içindir. Bunlarla çıkarcı dilbazları birbirine karıştırmamak gerekir.

Dalkavuk ve alık olmamak için önce insan olmayı bilmemiz gerekli.. 

İyi ve güzel olanı  insanların ruhuna ışık sunmak için yaparsak  kendimiz de insan olduğumuz anlarız.

Aksi taktirde menfaat ve çıkar için dönen dilin mumu yatsıda söner.