34 yıl önce bu günlerde, 12 Eylül’e giden son viraj olarak nitelendirdiğimiz malum olayların yıldönümü.

Son yıllarda Kahramanmaraş merkezli olmayan bir grup bu kente gelerek anma etkinliği yapmak istiyor.

Bu şehirde yaşayan bir gazeteci olarak, buna karşı olmam beklenemez. Ömrümüzü özgürlük ve demokrasi için sarf eden biri olarak anma gününü olmasın diyemem.

Bunu demem, bunu savunmam benim uzun yıllardır savunduğum değerlerime ihanet etmek gibi bir şey olur.

Ancak, CHP il Başkanı Esat Şengül’ün bu gün Ticaret ve Sanayi Odasında yaptığı konuşmada dile getirdiği gibi, bir Kahramanmaraş milliyetçisi olarak acılarımız ortak, bir anma yapılması gerekiyorsa yerel imkanlarla, bu şehirde yaşayan ya da bu şehirli olup da olaylar sonrasında ayrılan insanların katılımı ile olmalıdır.

**

Birkaç yıl önce izin verilerek yapılan anma toplantısında taşınan dövizler, fotoğraflar size neyi hatırlatıyor?

Aynı fotoğraflar alevi olmayan insanların ellerinde yok mu? Bu şehirde öldürülen insanların hepsi alevi değil.

Peki o eski fotoğraflarla, milleti tahrik edecek afiş ve dövizlerle yapılacak olan anma ve basın açıklaması kime hizmet edecek?

Hiç bunu düşündük mü?

Ya kardeşim, bu filmi daha önce hepimiz seyretmedik mi? Beşinci kolun sağ ve sol olarak böldüğü ve o genç çocukların ellerine tutuşturulan silahların aynı fabrikanın ürünü olduğunu ne çabuk unuttuk?

Yapmayın, bu şehirde şu anda bütün etnik ve dini farklılar içinde olan insanlar huzur içinde yaşıyor.

34 yıl önceki menfur ve lanetlediğimiz olaylardan ders çıkarmamız gerekmiyor mu?

İş Dünyası adına konuşan Hanifi Öksüz, “Geçmiş yaşanmaz ancak ders çıkartılır!” diyerek aslında hepimize güzel bir mesaj verdi.

Bu şehirde yaşayan bütün insanlar, geçmişte yaşanan acı olayların üzerine çizgi çeksinler demiyorum. Amma  kırık plak gibi her yıl Aralık ayı geldiğinde de acaba bir şey olacak mı? Gibi tehlike arz edecek zamanları da yaşamak istemiyoruz.

Bunun rantını yemek isteyen gruplar var. Bu grupların oyununa gelmeyelim, fırsat vermeyelim.

Bir anma yapmamız gerekiyorsa da bunu bizler yapmalıyız. Acılarımızı taze tutmak istiyorsak, bütün Kahramanmaraşlı birlikte ağlamalı, birlikte gülmelidir…

Bize düşen görev bu olmalıdır…

**

YÜREKLERİMİZDE SEVGİYİ HAKİM KILMAMIZ GEREKİYOR

Kahramanmaraş Ticaret ve Sanayi Odası şehrin en büyük STK’sı olarak üzerine düşen görevleri yapma gayreti içindedir.

Bu günde aynı sorumluluk bilinci içinde sevgi, barış ve kardeşlik üzerine kurulu bir etkinlik yaptı.

Olmasını arzu ettiğimiz ve görmesini istediğimiz figürlerde eksiklikler vardı. Yani tam fotoğraf oluşturulamadı.

Değerli Başkan Kemal Karaküçük’e bunu sorma fırsatım olmadı. Ancak bu fotoğrafta ki eksikliği Pazarcık Belediye Başkanı Kamil Dalkara dile getirdi.

Bize düşen görev, yangına ateşle gitmek değildir. Kendi adıma sorumluluk hissi içinde, bu fotoğraf eksikliğini ön plana çıkartmak yerine bu şekilde hatırlatmayı doğru buldum.

Çünkü organizasyonu yapan yönetimin bir art niyet içinde olacağına hiç inanmadığımdan bunu unutkanlık ve organize eksikliği olarak görmekteyim.

İnşallah gelecek yıllarda ortak akılla daha iyi organizasyonların yapılacağına inanıyor, katılımcılara ve konuşma yapanlara ben teşekkür ediyorum.

Gelecek yıllarda daha güzel, anlamlı ve geniş katılımlı olmasını arzu ediyorum.

Yüreklerimize sevgi ve barışı hakim kılmamız gerektiğini düşünüyorum.

Çünkü bu hepimizin ortak acısıdır!...

**

Ben tabiatım gereği, o yıllarda bir genç olarak yaşanılan o acı günleri hiç hatırlamak istemiyorum.

Lisede sıra arkadaşımın  (alevi) olaylar sonrasında öldürüldüğünü öğrendim.

Mahallemde ise kimseye zararı olmayan insanların serseri kurşunlara hedef olup öldürüldüğünü biliyorum.

Yani her iki kesimden de tanıdıklarımı kaybetmiş biri olarak haykırmak istiyorum.

Bizi acılarımızla baş başa bırakınız. Bizim adımıza, bu acı günlerin prim ve rantını yemeye kalkışmayınız.

Alevisi ile sünnisi ile biz büyük bir aileyiz

Ve öyle kalmak istiyoruz.

Bizi o eski karanlık günlere geri götürmek isteyenlere fırsat vermeyelim.

Bu duygular içinde, olaylarda yaşamını yitiren bütün insanlara Allah’tan rahmet diliyorum.