Kahramanmaraş’a yanlış hatırlamıyorsam ilk dershane 1978 yılında Adım ismiyle açıldı. Bizlerde lise 1’de okuyorduk. Bizim dershaneye gidecek paramız yoktu. Benim kuşağımda etrafıma baktığımda iyi bir üniversite bitiren bir arkadaşımı hatırlamıyorum. Sıra arkadaşım, birkaç sınıf arkadaşım öğretmen oldular.

Daha sonraki yıllarda dershane sayısı arttı. Kahramanmaraş’a Üniversite kuruldu. Evlilik yaptık. İlk çocuğumuz dünyaya geldi ve okul yaşına bastı. Akçakoyunlu İlkokuluna yazdırdım. Eğitim alması adına birkaç yıl Okul Aile Başkanlığını üstlendim. İyi öğretmenler vardı. Ama zorlu yarışta başarılı olması için desteğe ihtiyacı vardı. Dershaneye yazdırdım. Daha önce girdiği Devlet parasız Bursluluk sınavını kazanamamıştı. Ama dershanenin ilk yılından sonra bu sınavı kazandı. Ve hala bu bursluluğu alıyor.

Akçakoyunlu ilkokulunun yanında nur içinde yatsın merhum Faruk Arıkan’ın eve vardı. Oğulları Okuma Salonu olmasına izin verdi. Bu salona giderek iyi yerleri kazanan gariban aile çocukları var. Şu anda o okuma salonuna giden tanıdığım öğrenciler var. Az bir para ile bu çocuklara eğitim veriliyor. Bunun yanı sıra çocukların ahlaki gelişimine de büyük katkıları oluyor. Daha önceleri sokakta aylaz aylaz oynayan kız ve erkek çocuklarının bu okuma salonuna gitmesiyle birlikte okul- okuma salonu ve ev arasında geliş gidişleri dışında sokakta görmüyoruz. Bundan daha güzel ne olabilir ki?

Bizler çocuklarını özel okullarda okutacak kadar varlıklı aileler değiliz. Ancak dershane- okuma salonları sayesinde bizim çocuklarımız yüksek öğrenim görme imkanına kavuşuyorlar.

Benim ailem içinde, çevremizde onlarca çocuk dersene ve okuma salonlarına giderek bu gün üniversite eğitimi almaktadırlar. Dershanelerin kapatılması gerektiğine bende inanıyorum. Ancak devlet eğitimde fırsat eşitliğini sağladığı zaman bunu yapmalıdır. Ne olduğu belli olmayan ve toplum tarafından henüz anlaşılmayan bir eğitim sistemi ve dershanelerin kapatılması kararı. Ben bunu anlamakta zorlanıyor, akıl tutulması yaşıyorum.

11 yıldan bu yana aynı iktidar iş başında. Bu süre içinde her bakanın gelişi ile sistem değişikliği yaşandı. Adeta eğitim- öğretim yaz boz tahtasına çevrildi. Getirilmek istenilen sistem nasıl bir şeydir, bunu anlatan kimse yok. Şimdi ben bir baba olarak ikinci çocuğumun geleceği ile ilgili endişe içindeyim. Ne olacak belli değil. Bu kadar belirsizliğin yaşandığı bir ülkede “ben dershaneleri kapatıyorum” demekle sonuç alınamaz. Hele hele 11 yıl içinde bir çok alanda adeta devrim yapan bir iktidarın, alternatifini hayata geçirmeden bu şekilde bir uygulama içine girmesine de hiçbir anlam veremiyorum. Sayın Başbakana bunun çok iyi bir şekilde anlatılması gerektiğini düşünüyorum.

**

Okuma salonlarını kapatmak güneydoğu da sadece pkk’nin işine yarayacaktır.

Açık konuşmak gerekirse, zaman zaman PKK’nın istekleri arasında yer aldığı şeklinde çıkan gazete haberleri hafızalarımızdan silinmedi. Doğu ve Güneydoğu’yu bilen biri olarak bir nebze dershanelerin kapatılmasını anlamaya çalışıyorum da Okuma Salonlarının kapatılmasını hiçbir şekilde anlayamıyorum.

Fakir fukara çocuklarının kıt ekonomik imkanlarla bu okuma salonlarına gönderdikleri çocukları PKK militanı yada sempatizanı olmuyorlar, sokakları ateşe vermiyor, kamu mallarına zarar vermiyorlar. Bu konuda ilgili istihbarat kurumlarının bilgi notları yetkililere ulaşmıyor mu?

Bir anda doğu illerinde ve ilçelerinde sokakları ateşe veren 13- 18 yaş aralığında gençler okuma salonlarına gitmeyen gençlerdir. Okuma salonlarına giden çocuklar devlete karşı kurşun atmıyor. Kaldı ki sırf bu sebeplerden dolayı Doğu şehirlerinde Okuma salonları, yurtlar molotoflanmadı mı? Buraları içindeki öğrenciler ile birlikte yakılmak istenmedi mi?

Hükümet eğer PKK ile barış görüşmeleri içinde bu okuma salonlarının kapatılması var ve bunu kabul etmişse, çıkıp açık açık da bunu söylemelidir.

Milli eğitim politikasının yerlerde süründüğü bir dönemde hiç kimse bu kapatılma kararını millete izah edemez. Hükümette bunun altında kalır…

Mesele buralarda görev alan öğretmen ve yardımcı elamanların sayısı değildir. Mesele fakir aile çocuklarının doğuda teröre bulaşmaması ve Kahramanmaraş gibi şehirlerde de fırsat eşitliğinin sağlanmasıdır.

Yok PKK ile varılan anlaşma gereği bu yapılıyorsa, silahların gömülmesi adına milletimiz bu kararı da saygıyla karşılar. Ben bir baba olarak bunu böyle görüyorum!....