Her devrin kendine has inkırazları var. İnkıraz: Yok olma, tükenme, bitme, sönme… Müslüman toplumu da saran modernlik virüsünün girdiği yeri yozlaştırması bu asrın inkırazlarındandır.                                                                                       

 Modern inkırazlar hazret-i insan vasfını vurup vurup düşürüyor. Homomakine yahut homotelefon çağı bugün, yâni modern inkırazlar çağı… Herkes birbirine mekân olarak yakın, gönül ve dil olarak uzak.                                                    

Ahmaklar ve fikirsizler göremiyor olabilirler, fakat inkıraz etrafımızda karabasan gibi dolaşıyor. Devlet katlarında, her yerde pusuda bekleyen inkıraz modernlik kisvesiyle kalp ve gönül kapılarına dayandı. Efendimiz Aleyhiselâtüvesselâmın merhamet toplumu homomakine yahut homoteknoloji toplumuna doğru kayıyor. Fıtrat ve seciye bozuluyor.                                   

İNSANLIK HOMOMAKİNEYE DÖNÜŞÜYOR                                                       

Millî kimliğini kaybeden ve hızla modernleşen şehirlerde, avm’lerde, dijital sanal âlemde homoteknolojiye dönüşen insanlık en başta dilini, gönlünü ve muhabbetini kaybetmeye doğru gidiyor. Her şey görüntüleşiyor…  Adâb-ı muaşeret, vakar ve nezaket yavaş yavaş inkıraza uğruyor. Göz göze bakış yok… Birbirine temas eden dil yok, kalp yok.… Gönül evleri zaten kapalı.                   

Tanzimat’la başlayan inkırazlardan ders çıkartamayanlar, eğitimde, san’atta kıyafette, cemiyet hayatının alafrangalaşmasında görülen inkıraz alâmetlerini fark edemezler. Haçlı saldırılarından daha tehlikeli modern inkırazlar. Dipten derinden virüs gibi erdemi, ahlâkı, karakteri, zihniyeti, idraki değiştirip köklerinden koparıyor.                                                                                         

Toplumun resmine bakıldığında sûret ve davranışlar karmakarışık. Müslüman mı Avrupalı mı bellisiz. Hiçbir şeye benzemeyen ucube bir “kültür hayatı” gırla gidiyor.     

Daha kötüsü, maddî imkânları artan Müslümanların hayat tarzının hormonlaşması, âmâ üstad Cemil Meriç’in ifadesiyle inkıraz devrinin bütün meziyet ve reziletleriyle her kademede görünür olmaları ürkütüyor.                 

GÖRSEL TOPLUM GÖRSEL HAYAT                                                 

Mekteplerin, sokağın, kamu ve aile hayatının ne zaman kendi hüviyetine, yâni aslına döneceğine dair henüz hiçbir fikrimizin olmaması inkıraz alâmetlerindendir. İnkıraz uğrayan şehirciliğin vebalını kimin üstüne yıkalım? İslâm medeniyetinin bir üslûbu olan Endülüs’ün şiddetli bir inkıraza uğradığını, yâni yok olup silindiğini, bu sinsi âfetin bizim de etrafımızda dolaştığını seferberlik gibi câmi hutbelerinden başlayıp orta mekteplerden üniversitelere kadar ehlinin lisanıyla anlatmaya başlamalı, hemen yarın.                                             

Sözün özü, kanser gibi bir illetle karşı karşıyayız. Modern inkırazlardan kurtulmak için gerçek millî hüviyetini tam olarak kuşanmış hazret-i insan olmak lâzım. hem de âcilen.([email protected])