Dağların, taşların dilleri olsa da neler olduğunu anlatırlar mıydı?

Ormanların, ağaçların rant uğruna cayır cayır yandıklarını mı?

Hayvanların, kelebek ve böceklerin yangınlarla kül olduklarını mı?

Öğrencilerin, ailelerin sınav stresini mi yoksa her yıl değişen eğitimi mi?

Sayısı her gün artan şehitleri mi?

Ağlayan anaları mı?

Eşini kaybetmiş kadınları mı?

Abisi şehit olmuş bacısını mı?

Babalarını kaybetmiş çocukları mı?

Evladını kaybetmiş babayı mı?

Yoksa olur olmaz yerlerde masum vatandaşların teröre kurban olduklarını mı?

Teröre karşı duyarsız olduklarını mı?

Tecavüze uğrayan çocukları mı?

Küçük yaşta evlendirilen kız çocuklarını mı?

Dinin siyasete bu kadar alet edildiğini mi?

Şiddet gören kadınlarımızı mı?

Milli bayramlarımızın kutlanamaz olduğunu mu?

Laikliğin kaldırılmasının düşünülmesini mi?

Düşünce özgürlüğünün suç olduğunu mu?

Sokakta güvende olmadığımızı, hasbelkader yaşadığımızı mı?

Turizmin yediği darbeyi mi?

Maaşlara yapılan zamların misli ile vergilerle alınmasını mı?

Doğuda yapılan savaşı mı?

Suriye’ lilerin ülkemize, insanlarımıza verdiği zararı mı?

Tüm ramazan boyunca menfaat uğruna zenginlere verilen iftar sofralarını mı?

Sokakta aç gezenleri mi?

İnsanların, özellikle çocuklarımızın psikolojisini mi?

Tatsız tuzsuz yaşayacağımız Ramazan bayramımızı mı?

Yoksa tüm bu olan bitenleri görmeyen insanlarımızı mı?

Söyleyin arkadaşlar ben ne yazayım?

Hayat bayram olsa diyoruz ama olmuyor.

Terörsüz ve şehitsiz bir bayram diliyorum.