Efendim ormanın kurnazlığı ile meşhur hayvanı tilki puslu sisli bir havada yanılıp yazılıp yolunu kasabaya düşürmüş, hani sis az dağılırken de pazarcı esnafı bizimkini fark etmiş, zavallı hayvan başlamış peşinden koşanlardan kaçmaya… sonra fark etmiş ki kaçtığı yönde küpler var. Bizimki bir o küpte saklanmış bir bu küpte meğerse küplerin içinde de farklı renklerde bir sürü boya varmış. Sizin anlayacağınız bizim boz tilki olmuş rengarenk..

Neyse güç belada olsa belki yiyecek bulurum sanısı ile güzel kokuların peşine düşerek sisli havada ve çokta farkına varmadan girdiği şehirden can hiraş kurtarmış kendini tilkicik, ve tabii tilki şeklinde ama girdiği her boya küpünden bir renk alarak ve alaca görkemli bir şekilde.

Çok yorgun ve bitik bir halde ormana girdiğinde bütün hayvanların kendine biraz şaşkın ama hayran hayran baktığını da fark etmiş. Serde hinlik var ya az hoşuna da gitmiş bu tutum. Sonra orman hayvanları hayran kaldıkları bu rengarenk tüylü yeni elemana yaklaşırken bir haberde kral aslana uçuvermiş. Ormanda rengarenk muhteşem tüylü bir hayvan var diye.

Kral bu, koşa koşa gelmiş kendi yurdunda ki farklı ama özünde aynı kişiliğe bakmaya.

“Kimsin sen?” demiş, az biraz kıskanıp renkli tüylü hayvanı.

“Ben Tenzellullah’ım” demiş tilki. “Buraya sizin kralınız olarak gönderildim.”

“Aman hoş geldiniz” demiş kral aslan ve anında tahtını inini her şeyi emrine vermiş tilki Tenzellullah ın , “Madem buraya kadar geldiniz, bu görünüşünüzle artık kralımız sizsiniz” derken de azıcık şüphelenmiş.

Aradan epey bir zaman geçmiş, bizim tilki Tenzellullah sarayın tüm nimetlerinden faydalanıp gününü gün ederken kral aslan şüphe ile ama temkinli şekilde izlemiş bizim tilkiyi. Gel zaman git zaman ormanın büyük bayram zamanı gelmiş. Bu bayramda her hayvan gurubu kendi hünerlerini sergiler gösterilerini yapar böylece bayramlarını kutlarlarmış.

Kral aslan yeni kral Tenzellullah a bu yıl ki şenlikler ve bayram kutlamaları için ne yapacağını sormuş, o da bu konuyla ilgili yetkilinin aslan olduğunu daha önceki düzenlemeler doğrultusunda bir şenlik tertip etmesini buyurmuş.

Denilen yapılmış  büyük bir sahne hazırlanmış, günü gelince de her gurup kendi gösterisini yapmaya başlamış.

Filler çıkıp maharetlerini sergilemiş, maymunlar daldan dala atlamış, tavşanlar zıplamış… Sıra gelmiş tilkilere onlar şarkı söyleyip oynarlarken bizim kral Tenzellullah özde olandan farklı tepki vermeye çalışıyor bir iki el hareketi ile ritim tutuyor ama sonra kendine geliyor. Bu arada kendinin aslının tilki olduğunu saklarken gerçek kral aslanın da kendisini uzaktan izlediğini fark etmiyor.

Nihayet gösterinin sonunda tilki dansının sunumu bitirme hareketi olan kuyruk yere vurmada dayanamayıp sahte kralımızda kuyruğunu yere vurduğunda aslanın pençesini de ensesinde buluyor. Ve tabii bu son hareketi ile karşısındakinin tilki olduğunu iyice anlayan kral aslan diyor ki,

“Ben aslında başından beri ne olduğunu biliyordum ama şu ismin var ya o beni durdurdu.”

Kıssa dan hisse;

Ben görmeyeli şehrimde ne çok kibarlık budalası ne çok asil insan oluşmuş. Asaletin parayla gösterişle, kibarlığın kalpten gelmeden yapılamayacağını unutanlarla karşılaşmak üzdü biraz beni.

Özünde var olan seni rahatsız ediyorsa eğer, bunu kendini boyayarak halledemezsin ki. Bunu halletmenin yolu doğru yolu bulmak için araştırmak ve bu araştırmanın sonuçlarını davranışlarına yansıtmaktan geçer.

Adana- İstanbul uçağında yanımda oturan beyin hostesle konuşmasını aynen veriyorum.

“Hostes hanım beni ön sırlara oturtun.”

“Efendim önlerde boş yerimiz yok”

“Ama ben burada insanların üzerine kusarım” ve bu konu üzerinde benzer 6-7 dakikalık konuşma. Ve tabii adamın her an üzerimize kusacağı korkusu. Ha birde “lan ede” diye başlayan yan tarafında oturan arkadaşı ile muhabbeti.Bu gencimiz hem midesi bulanır halde hem de etrafta ne olup bitiyor farkında. Ben diyemedim ama yazıyorum .

O zaman ya uçağa binmezsin ya da gerekli önlemi alır rezervasyonunu ona göre yaptırırsın sayın Maraşlı zenginim. Böylece beni de rahatsız etmemiş olursun asilim.