Aslında bugün ki yazımın başlığının “YUH” olmasını yeğlerim. Ama bunu yazamam.

Bugün işime öyle üzgün ve utanarak gittim ki, bunun sebebi elbette hepimizi yaralayan ülkemizin güney doğusundaki kentte yaşanan olaylardı. Evet terör der gibisiniz, bir bakıma doğrudur. Çünkü yaşanan şey terörden de fazla lanetlenmeyi gerektiriyor. Neydi bu olaylar;

Önce küçük kızlara tecavüz eden, içinde okul müdür yardımcısının da bulunduğu iddaa edilen eşraftan onlarca kişinin tutuklanması, hemen akabinde dokuz çocuğun üç minik bebeğe tecavüzü ve birini öldürülmesi.

Yok böyle bir şey olamaz dediğimiz birinci olay, sonra aktarılan bilgiler ışığında fark ediyoruz ki zaten olay bilinmekte, kulaktan kulağa tavsiye edilmekteymiş.

Yani en büyüğü bugün 16 yaşında olan o çocuklar zaten yolun yolcusuymuş ta… bölge halkı bunu kullanırmış.

İkinci olay beni birincisi kadar şaşırtmadı. (ama daha fazla üzdü) Nedenine gelince; tecavüz eden çocuklar 13-14 yaş grubu. Bizim yaşadığımız coğrafyada da yakın zamana kadar işittiğimiz şekilde o bölgede o yaş grubu çocukların rahatlıkla evlendirildiği, ve cinsel performans beklenen yaşlar.

Ve bu çocukların hepsi YİBO öğrencisi. Şimdi yaşıtlarının evlendirilip  üzerine inanılması çok güç bir şekilde evlilik görevlerinin verilmesinin doğal olduğu bir yerde bu tür olayların önüne nasıl geçilebilir ki.

Ben de duyarsız olabilirdim. Yalnızca kız arkadaşlarımın bulunduğu (ama çocuklarımızın olmadığı) ortamlarda baş ve işaret parmağımla kulak memesini sıkar ve duvara vararak

“- kiş kiş !!!! başlardan uzak!!!” diyebilirdim

Yalnızca olgun kadınların istismarları ile ilgilenir, bulunduğum konum itibarı ile gerekirse basın duyurusu yapabilirdim.

Ama sevgili okurlarım ben dayanamıyorum. Söyleyecek üç beş şeyim var bu konuda.

Yaygın bir söylem (ama bu satırlardan yazamayacağım) ama emniyet kayıtlarının fazlaca tutulduğunu tahmin ettiğim çocuğa karşı işlenen suçlar maalesef şehrimizde de mevcut.

O yüzden bir gün aynısının başımıza gelmesini istemediğim için, ve tabii bir anne olarak tüm içtenliğimle diyorum ki,

Çocuk anne babasını örnek alır ilkin, yani babaya bakar, hani sportmen bir baba ise karşısındaki onun gibi spor yapmaya heveslenir. Anneye bakar sonra, anne kitap mı okuyor, o da başlar okumaya.. çok örnek var ama bu örnekleri çoğaltmak uzmanların işi. Yani bir bölgede çocuk küçük yaşlarda  legal sayılabilecek bir töre ile cinsellikle tanıştırılmışsa o çocukların çocukları da erken yaşta bu tanışıklığı kendinde hak görür.

Eee sosyo-kültürel yapı, ekonomik yapı derken eğitimi asla yeterli olmayan insanlar sinsilesinide üzerine koydunuzmu “Allah başlardan uzak” demekten başka çare kalmıyormu? Sizce.?

***

Yakın okuyucularım bilirler, son altı aydır Kahramanmaraş Kadın Girişimciler Derneği başkanlığını yürütmekteyim. Geçen hafta cumartesi akşamı DSİ Cumhuriyet salonunda yemekli bir toplantı yaptık.

Bu toplantı da, Sayın kurucu başkanımız Kibar Özdemir’e, Sayın Afşin Kaymakamımız Faik Arıcan Bey’e, Sayın SGK il Müdürümüz Mehmet Dere Beyefendi’ye ve Sayın il milli eğitim Müdürümüz Sebahattin Akgül Bey’e kadın girişimciliğine katkılarından dolayı birer plaket vermeyi uygun gördük. bu çok önemli dört insanın kadın girişimciliğine katkılarını müsaadenizle bir sonra ki yazımda dile getirmek istiyorum.

Takdir edersiniz ki yemeğinde dahil olduğu bu tür organizasyonlar tamamen hayırseverlerin yardımı ile olur. Dolayısı bu konuda yardım için tavsiye edilen birkaç kapıyı çaldık. Genel olarak istediğimiz desteği bulabilmemize rağmen bizleri çok üzen olaylarla da karşılaştık.

“kadının yeri evi… biz çalışıp bize rakip olacak kadın istemiyoruz…karımız bizim…biz besleriz….vs.vs.”

Ne benim ne de derneğimin zengin ve eviyle çocukları ile ilgilenmeyen kadınlar yaratma hevesimiz yoktur. Bizim tüm derdimiz çok kısıtlı sermayelerle yola çıkan ve çeşitli zorlukları aşmak için direnen kadınlarımıza yardım edebilmektir. Tamamı ile tüketen toplum olmaktan, en azından bu kitlenin bir kısmının üreten olması gerekliliği ile yola çıkan bir yapımız vardır.

Tabii istisnalar kaideyi bozmadı ve çok değerli dostlarımız bizi bu gecede yalnız bırakmadı.

Ve bizler böylece tek derdi çocuğunun daha iyi bir eğitim alması gerekliliğine inanmış bir çok hanıma daha rahat ulaşacağız.

Biz ulaşacağız, onlar kazanacaklar, çocuklar eğitim alacak, bilinç ve farkındalık çalışmaları artacak. Kurum ve kuruluşlar elele daha çok kızımıza ulaşacağız. O kızlar daha bilinçli anne olacak…

O kızlar çocuklarını yetiştirecek, o kızlar çocuklarını adına töre denilen sapık tutumlardan uzak tutmaya direnecek…

Ve bakın biz kadınların durumlarını iyileştirirsek (hep birlikte) kadınlar bu dünyada ki her şeyi güzelleştirecek