Yüreğimde bir ateş,

Sönmüyor bilmem ki,

İnsanın bu siyaset kavgası,

Dinmiyor neden, bilmem ki!

Siyaseti biz insanlar oluşturduk,

Bunca kavga nedendir, bilmem ki!

Önemli olan insansa hayatta,

Kaderde, kaza da Allah’tansa,

Biz insanların derdi ne, bilmem ki!

Evimize ekmek, hanemize huzur isteriz,

Altımıza araba bir de yazlık isteriz,

Yaradanı unutup, yetmez daha çok para isteriz,

Bilmem ki, biz insanlar kıyamet mi, isteriz!

Pamuk ipliğine bağlıyken hayat,

Siyaset, ideoloji, hepsi bayat.

Bilmez kadrini ya evlat, ya avrat,

Unutmuş seni cümlesi Yarab!

Utandıracak işlerden, uzak tut bizi,

Muhanete muhtaç etme, darda koyma bizi,

Vicdanımızı köreltme, hoşgörünle destekle bizi,

Doğru yoldan ayırma, şefaatinle sar bizi!

Elbette insanız. Lakin en büyük görev kulluk değil midir, sevgili dostlar?

SELAM VE SEVGİLERİMLE