Biz ezelden sevdalıydık senin toprağına,

Onca yolları aştık geldik bağrına!

Bıraktık Orta Asya’yı geldik şanlı toprağına,

Delice sevdalandık taşına ve dahi

Yurdumuz oldun yetmiş birden beri

Uğrunda şehitler verdik nice gencimiz ve yaşlımız!

Vazgeçmedik sevmekten!

Karnın yardık ektik buğdayımız, arpamızı

Doyurdun cümle ahvalimizi!

Milletimin aşkı bayrağımın en güzel istiratgahı

Ey! Kutlu toprak!

Ey güzide yurt!

Ey aziz ana-vatan!

Senle başlar günüm ve de dünüm,

Akıttığımız kanlar helal sana.

Uğrunda ölmek şeref şan bana!

Değil bir çakıl taşını, bir dalını vermem!

Sen bizimsin bizde kalacaksın

Ebed sensin ezelimiz de sen!

Alamaz seni benim diyen, anasından doğan,

Vururum alnının tam ortasından!

Memleket oldun, yurt oldun vatan oldun,

Beşikteki bebemize, gelinlik kızımıza,

Yaşlı anamıza, kavruk dedemize, bıçkın delikanlılara

Edirne’den Kars’a salkım salkım dilim dilim fedayım,

Alırsa canımı yaradan alsın! Koynunda alsın,

Bir vapur çığlığında, bir süngü ışığında da olsa

Hiçbir ölüm uğrunda ölmek kadar güzel değil!

Senin için askerim evimde sokağında semtinde şehrinde

Bekçinim üniformasız!

Polisinim her huzursuzluğunda,

Doktorunum kanayan her yaranda!

Meclisinim, devletinim seni koruyan her an,

Bayrak gölgesinde dinlen gönlünce

Yeter ki gül sen bize

Yar ol, güller ver bağrından,

 Açan çiçek çiçek milletime…

Gözüm yaşlı hasretim yaşarken sende

Varol sen her iki cihanda!

Varlığın varlığımıza emanet bilesin

Müsterih ol!

O bahtiyar, toprak kokan ki en güzel kokun

Varlığının ellerinden öperim…