Yol açılmış, menfaat uğruna…

Okuyorum, düşünüyorum, tartışıyorum aşamıyorum bir türlü kafamdaki insanlığın çektiği çilelerin yine insanlar tarafından aşılmaz hale getirilip ortaya konmasını. Günümüzü yaşadığımızı zannediyorum, geçmiş önüme çıkıyor ayağıma takılıyor. İnsanlığın var oluşundan bu güne ne kadar sıkıntı varsa toplanmış hep bana, hep bize gelmiş. Burada da kalacak gibi değil yürümeye devam ediyor çığ gibi büyüyerek, çocuklarıma ulaşmak, onların ayağına bağ olmak için.

Kötü ve yanlışlarla oturup kalkıyoruz insanlık olarak. Kötü ve yanlış olan neyse onu düşünce merkezimize yerleştiriyor, onu rehber edinerek geleceğimizi yönlendirmeye çalışıyoruz, daima onlarla karşılaşacakmışız gibi gardımızı alarak kimseye ve hiçbir şeye güvenmeden.

Zor olanı seviyormuş gibi, zoru görünce kaçan yaratıklar olarak, zoru örnek alıyoruz kendimize onları anlatıyoruz çocuklarımıza.

Korkarak yaşıyoruz korkularımızdan. Baş edemeyeceğimizi peşinen kabul etmişiz ancak mücadeleyi de elden bırakmayız hava atarcasına Donkişot gibi mücadele ederken.

Siyonistler var görmediğimiz, emperyalistler mesela. Küresel güçler, sömürgeci ülkeler. Modern köle tacirleri, kazanımları adına insanlığı öldürenler. Paraya tapanlar, makam için insanlığını kaybedenler. Erki elinde bulundurup kaybetmemek için her türlü yanlışı mubah sayanlar.                                      

Ya birde benim gibi düşünmeyenlere ne demeli?

Bunlar kökleri tarih den gelenler, korkulu rüyalarımız, Taş devrinin cahilleri, Ebu cehiller, Ebu lehebler, firavunlar, Karunlar.

Doğru yaşıyor bunlar dün gibi bu günkülerin inanışlarında ve yine yaşama amaçları belli. İnsanların kendilerine tapması ya da insanların kendilerine çalışması, hiçbir fark yok bu günün dünden.

Bunlarla birlikte bir gerçek de var ki, o da bu yaşamın içinde o kötülerden çok daha fazlasıyla iyilerin yani mazlumların yaşamasıdır.

Eskiden köylerde odalar varmış ağalara ait, Akşamları orda toplanılır ağa sobayı yaktırır okumayı bilenlere cenk kitapları okutturulurmuş. Cenk kitabı dinleyerek yetişen insanlar, insan, vatan ve de Allah sevgisiyle yetişirler Allah ve vatan adına bir savaş çıkacak olursa gitmek için yarış ederlermiş. Oralarda mezhep, kavgası, ırk kavgası, para kavgası, makam kavgası, sen ben yokmuş, varsa vatan yoksa din. Haa Siyonistler de yokmuş, emperyalistlerde.  Ebu cehiller varsa da orada çaresizliğiyle, yenilgileriyle varmış.

Okumuyorum artık! getirip getirip önüme tarih de özgürlüğün, doğrunun, sevginin, gelişimin, ilmin, geleceğin ve de insanlığın önünde kahramanlaştırılan soysuzların hayatlarını dikte eden kitapları.

Sanki bunlar hiç bitmeyecekmiş gibi                                                                          

Sanki bunlar hiç yenilmeyecekler gibi                                                                                      

Sanki bunlar hiç geçilmeyecek gibi                                                           

Sanki bunlar doğru biz yanlış gibi                                                                                   

Oysa biz biliyoruz doğrular kazanacak savaşı                                                                            

Hak gelip batıl zail olacak                                                                                                               

Hani derdik hep boynuz kulağı geçer                                                                                       

Biz bize mi inanamadık bize öğretene mi?                                                                                    

Hiç mi doğru kalmadı öğrenecek                                                                                   

Onu örnek alıp önüne geçecek                                                                                                

Zamanı gelmedi mi ölümlü olduğumuza inanmanın                                                                   

Neden daha düşünür daha korkarız                                           

Eyvallah derde öyle yaşarız.

Elbette tarih den ders alacağız, günümüze aktarıp, geleceğe köprü yapmak için. Korkmayacağız artık korkularımızdan, önce kendimize inanarak güveneceğiz, sonra yaratana olan sadakatimizden ve inancımızdan yola çıkarak. Donkişot gibi yaşayarak savaşmak yerine, kendimizi, dünyamızı, günümüzü ve geleceğimizi iyi okuyarak, hak ve doğru bildiğimiz üzere düşünerek yaşayacağız ve elbette kazanan biz olacağız.

Yeniden yetiştireceğiz geleceğimizi imar edecek nesilleri geçmişe saygı duyarak. Hem de daha başarılılarını, onların yüzüne bakabilmek için. Sizin yolunuzdan, doğrulardan yola dizildik daha doğruları çizdik. Sizin doğruları günümüze taşıdık ki daha ilerilerde daha yükseklere yazılsın gelecek diye.

Okurum elbette bende. Düşünürüm hem de. Yarınları iyi görmek, yarınlarda yaşamak ve yaşatmak için.