MEVLAM KAYIRA…

Kendini salmış çayıra,

Diyor ki mevlam kayıra !

Tevekkülden haberi yok,

Mevla beni kayıra diyormuş…

Yorulmuş hayattan,mücadeleden,

Çok cefa çekmiş,

Umuduna kar yağmasınmış,

Versinmiş mutlu gün yaradan !...diyormuş…

Gelmiş kırkına yaşam yüzüne gülmemiş,

Sorarsan hep iyilik etmiş.

Ne can bilmiş ne canan,

Mevlam hayırlısını ver diyormuş…

Etliyi sütlüye karıştırmış,

Yaş gelmiş kırka,

Çarpıyor sağa sola,

Hayattan beklentim çok diyormuş…

Ömründe görmemiş fukara,

Sevgi ne, dosluk ne bilmemiş.

Umudu frensiz , sözü tepe takla,

O deyince hırsı geliyor akla…

yalanı düstursuz, edep ne bilmez,

yaptığı yalanlarda helali gözetmez.

Güçlüyse elinden tut,

Düşkünse sen de unut diyormuş…

Yolu yarılamış almamış bir fikir,

Ömründe etmemiş zikir.

Yolu yarılamış ,kendini  bilmez,

Kim iyilik etmiş onu bilmez…

Gidilecek yolları varmış,

Alacaklıymış birkaç kişiden.

Henüz ölmesinmiş,çok planı varmış,

Ömrüne ömür istiyor yaradan’dan…

Cahille sohbet  etmiş,cesur olmuş,

Bilmediği hiçbirşey yokmuş.

***

Sevgi ve saygılarımla