Bu köşe yazımda Psikolojik Danışma ve Rehberlik Öğretmeni Gülsemin Uğur Kurt’un yazdığı bir makaleyi yayımlayarak önemli bir konuya dikkat çekmek istedim.

İşte o makale: Solomon adalarında yaşayan yerlilerin çok ilginç bir ağaç kesme yöntemleri varmış. Elektronik testere gibi teknolojik nimetlerden mahrum oldukları için, baltayla da kesemeyecekleri kadar kalın bir ağaç olduğunda ne yapıyorlarmış biliyor musunuz? Üfleyerek deviriyorlarmış! Evet yanlış okumadınız, üf-le-ye-rek!

Ağacın bir ruh taşıdığına inanıyorlarmış. Ağacın etrafına geçip halka oluyor ve hep bir ağızdan ağaca kötü sözler söylüyorlarmış. Bu kötü sözlerin ağacı üzdüğünü ve ruhun ağacı terk edeceğini düşünüyorlarmış. Ve gerçekten de öyle oluyormuş, bir süre sonra ağaç kurumaya başlıyor ve devriliyormuş.!

Bir sözün bir ruhu nasıl öldürdüğünü çok iyi bilen bir insan olarak bu hikaye bana bir efsane gibi değil hayatın tam kendisi gibi geldi. Hikayeyi dinlerken etrafımızda ne kadar çok Solomon adası yerlileri gibi insanlar olduğunu düşündüm. Ruhumuza ne büyük yaralar açtıklarını, kötü sözleri ve yıkıcı eleştirileri ile bizi ne kadar dibe çektiklerini düşündüm.

İnsanın hayattaki en yüksek değeri sağlıktır. Bunu son günlerde çok daha iyi anladık. Bahsedilen sağlık sadece fiziksel değil ruhsal sağlıkta buna dahildir. Sağlıklı yaşamak için her insanın yeteri kadar iyi beslenmesi, normal uykusunu alması, yeteri kadar hareket etmesi şart olduğu gibi ruhunun iyi beslenmesi de şarttır. Her insan biyolojik olduğu kadar psiko-sosyal de bir varlıktır. Biyolojik ihtiyaçlarımız ile psiko-sosyal ihtiyaçlarımız arasında koparılamaz bir bağ vardır. Bütün ruhsal bozukluklar bu üç nokta arasında oluşan dengesizlikten doğar. İnsanın ruhu en az vücudu kadar hassastır. Benliğimizi yaralayan her olay, her söz ruhsal dengemizin bozulmasına yol açar. Birçok ruhsal rahatsızlık sağlıksız ve yıpratıcı insan ilişkilerinden kaynaklanır.

Bu tür ilişkiler kesilmediği sürece ruh yaralanır ve psikolojik yıkım başlar. O yüzden her insanın “hasta edici insan ilişkilerinden” uzak durması gerekir...