Uzun bir aradan sonra yine birlikteyiz. Umarım kızmadınız. İşlerin yoğunluğu, hastalık ve taşınma işleri sıkıştı yazamadığım bu süreye…

Evi taşıyan nakliyatçılar evin eşyalarını ezberlemiş sanki… Yeni eşya almışsın dediler…yoo dedim siz unutmuşsunuz…Tüm eşyalar taşınıp bitince, yemek ısmarladım…Memnun oldular…Giderkende “inşallah bir daha ki sefere bahçeli bir villaya taşırız sizi…O zamanda restauranta götürürsünüz “ dedi… “Canınız sağolsun, inşallah “dedim…

Benim taşınmamdan sonra dört arkadaşa aynı nakliyat şirketini tavsiye ettim. Arkadaşlar “akraban mı, onlar?” diye soruyor. Bende “hayır” diyorum. Tanıyorum sadece. Neyse efendim…

Bu evi almadan önce sokakta başımı kaldırdım, bakıyordum. Yanımda bir teyze ve oğlu. Oğlu evlenecekmiş, ev alacakmış. Bana döndü” bu evin içi yamuk yumuk” dedi. Olsun bir bakayım dedim. Merdivenleri çıktım. Odaların duvarları yamuktu. Yanımdaki kardeşim “çık ya, böyle ev mi olur? “ dedi… Garip ama bana sıcak geldi. Onu dinleyip çıktık.

Yarım saat sonra onu ekip tekrar yamuk eve döndüm. Dublesi görmek istedim. Oda yamuktu. Fakat merdiven çok şıktı. Ahşap merdiven yerini bulmuştu.

Mütahitle görüştük.”sen mi alacaksın?” evet dedim. Tek başına mı alacaksın dedi. Evet dedim. İnanmaz gözlerle baktı. Pazarlığı kısa kestik. Altıda gelirim, yalnızda gelmem, pazarlığı yeniden yaparız. Bu sayılmaz.(iki bin indirdi) dedim.

Akşam tanıdık bir ağabeyimi alıp gittim. Mütahit dayanamadı. Senin kocan yok mu? dedi. Öldü dedim. (yalan) evi ben alacağım, kocam değil dedim. Tekrar pazarlık yapıldı. Akşam imzalayıp iki yüz liraya daireyi kapattım. Sıkışmış aslında. söz konusu olan daireye topraktan giren şahıs yüklü para ödemiş. Benim ödeyemeyeceğim zannına kapılıp adamcağız şaşkındı.

Tapu işleri için uğraşırken yanıma yaklaşan kadın” finans bankın avukatı siz misiniz?”  dedi. Hayır dedim. Çok benziyorsunuz dedi. Yok, teyze değilim dedim. Yürüdüm. Kadın bir süre takip etti beni…

Mütahit işleri bir memura verdi. Niye ona verdin ki. Şu kız daha hızlıymış, ona verseydin. İşe geç kalacağım. Senin verdiğin kız yerinden kalkamıyor, işi nasıl yapsın? Mütahit  Sen nerden öğrendin? Dedi.  Müdürün sekreterinin ağzından aldım.!!!!!

Her gün dairenin eksiklerini tamamlamaları için kontrol ediyordum. Kapıları seçtim. Mutfak dolaplarını. Banyo için küvet koymamış. Neden koymadınız diyince bizimde öyle dedi. Bir oturak bir leğen alırsınız dedi. O sizin için geçerli dedim.

Yenilikleri yaptıkça mütahitinde hoşuna gidiyordu. Evlerin içini süslü yapki kadınlar beğensin. Aranılan mütahit olursun dedim. İşçilikte temiz olmalı. Sen nasıl kadınsın böyle dedi. Bende gördüğün gibi dedim.

Tavan verniğini yapan Türkmenistanlı oldukça yaşlı. Ufak tefek işlerde bana yardımcı oluyor. Biraz vernik sürüp “gözel oldu” deyip duruyor.

Bu arada evi görmeye oğlum hiç gelmedi. Ailemin ise haberi yok. Hele işler bir bitsin. Taşınalım. Yeni ev ile eski arasında üç bina var.

Evi taşımaya başlamadan iki gün önce tapuyu alıp annemlere gittim. Yemekten sonra ben ev aldım dedim. Annem bir tanede bana al dedi. Tapuyu sundum. Şaşırdılar. Niye şaşırdılar anlamadım. İki sene önce üç milyar peşinatla sıfır bir araba almıştım.üstelik otuz iki milyardı. O zamanda şaşırmışlardı ya neyse…

Annem akıllı der benim için. Ablamsa deli. Ne fark eder. Sonuçta ben sağlıklı olduktan sonra. İnsanların ölçüsü önemli ama bence en önemli olanı kendini ölçüp biçmek ve tanımak. İnsanlar ithamları mutlak kendi sefil duyguları için kullanırlar.

Edison ampulu bulmak için bin tane deney yapmış, halen bulamayınca “bak bulamadın” demişler.” Oda ampulu bulamamının yollarını buldum” demiş. Kimbilir daha kaç kişi ahkâm kesmişti adamın başında. Nasıl başının etini yemişlerdir.  Kimler karışmıştı işlerine… Allah rahmet etsin. Emekleri boşa gitmemiş. Yola her şeye rağmen devam etmiş.

Kendinizi keşfetmeniz dileğiyle,

Kendin olmak güzelliğini yaşamanız dileğiyle hoşçakalın.