Sonucun şekliyle alakalı birçok sebep sıralayabiliriz.

Kalemi eline alan herkes bir ucundan tutup sebep sonuç ilişkisini ortaya koyuyor.

Sebep ne olursa olsun, sonuç ortada 49. küsurla güçlü bir iktidar var artık.

AK Partiden usanmışlığımızı 7 Haziranda dile getirmiş, uyarmış, dikkat etmezseniz gerisi de gelir demiştik, seçmenler olarak.

Düşüncelerimize fiiliyata geçiremediğimizden tutmadı bizim projemiz.

Alternatif yoktu, yani muhalefet, seçmene sahip çıkacak.

Göremedik önümüzü, daha da karartıldı, allak bullak oldu kafamız.

7 Hazirandan 1 Kasıma lehimize olumlu gelişme olmamışken, olumsuzluklarla karar vermek zorunda kaldık.

İlk sekiz ( 8 ) yılında çok sevmiştik AK Partiyi, son yıllarında bizi kaybetmişse de.

İşte, 1 Kasımda ilk sekiz yıldı gözümüzün önündeki, gelecek yıllarda da beklentimiz olan.

Belki yine yaparlar diye.

Başka çaremiz de yoktu aslında!

Anladık demişlerdi.

Hata yaptık.

Eskilerle yenileri topladık, farkı anladık.

Birimiz hepimiz, hepimiz birimiz.

Biz umut dolu insanlarız. Yüreği sevgi dolu. Saf ve samimi. İnandı mı gönülden inanan. Duyduğunu doğru kabul eden. İnanmak istediğine inanmaya hazır. Gerisine aldırmayan.

49 küsur oy 75 sahiplenme!

Muhalefet havlu attı. Herkes AK Partili artık, herkes bekliyor!

Dost ülke kalmamış,

Ekonomi zil çalıyor.

İnsanlar iş, aş, bekliyor.

Seçmenin % 75 i kapıda ben sendenim diyor. Oy verdim diyor!

Komşu ülkelerde ayrı hava, devletler ortadan kalkmış, kalkmak üzere, savaş hızla devam etmekte.

Bizler ümidimizi kesmedik.

İnanıyoruz.. Ve güveniyoruz..

Lakin üstünden kalkılması gereken zorluklar hayli fazla.

Eskiler yeniler içerde pusuda!

İşin en zoru aslında muhalefetin olmayışı.